на (предл.) - липа (имн.)

Сенката на липата се посипа со ситни иверки во пустиот простор крушата ја однесе ветрот.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
И додека нѐ трупаат двата по патиштата на чадот на крајот од тревите ме следи прекорот на жилките со мирисот на липата околу куќата и летото.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
III Лежам во тревата загледана во летниот облак каде ми се изјази погледот по сенката на липата што уште трепери во споменот на небото и сонот.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)