на (предл.) - мама (имн.)

Се враќаме дома, зајдени. А, ѝ велам на мама, пржи сега јајца...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Не оди блиску до Треска, може да се слизнеш и да паднеш во реката!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Па најважното беше дека ја гледав Соња.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не бев расположен да ѝ раскажувам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сакаше да биде строг, ама очите му се смееја кога ѝ рече на мама: „Ти велам јас - син ти многу брзо расте...“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Како за тоа да ѝ раскажувам на мама?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Немој да се тепаш! - тоа секогаш особено го потцртуваат.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ели скоро воопшто не се сеќаваше на мама и нејзе сето тоа ќе ѝ биде полесно, само ако Вера биде добра.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Утрото, кога тој замина на работа, влегов во неговата соба и брзо ја барав сликата на мама со очите.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Немаше ниту една година откако се вселивме во овој убав, нов стан и сѐ светеше во него од грижливите работливи раце на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Замисли како би ти било тешко таа, новата жена да ти рече да ја извадиш сликата на мама, како нешто непотребно, нешто што пречи, или да посака да ја уништиш таа слика, а и јас тоа да го слушнам, да го знам...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тоа беше наскоро, откако се наполни една година од смртта на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Секој момент очекувам да ме повика гласот на мама: Хри...с...тина, ќе се разлее во полутемнината.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ели сѐ повеќе го чувствуваше отсуството на мама и често и долго плачеше по неа, просто тагуваше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Местото каде што стоеше до пред малку сликата на мама беше празно, но се познаваше дека тука имало слика.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Сигурно нејзе, на новата мајка нема да ѝ биде пријатно присуството на мама, макар и на слика.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Сѐ таму потсеќаше на мама, на нејзините раце.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
По неколку дена дојдоа роднините на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Мама - извика Ели, влегувајќи во собата и веднаш се израдува дека сликата на мама е над нашите кревети.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Дури очекував таа да настојува Ели да ја заблудува дека ѝ е мајка, а не таа таму некаде закопаната, зашто Ели одвај можеше да се сеќава на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Можеби поради неколкуте соби и, воопшто, големиот простор, за разлика од оној во шаторот, сѐ повеќе го чувствував отсуството на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Две црвени за мене, - две за тебе; едно бело за мене, - едно за тебе; жолтото за мене, - зеленото за тебе,“ - делеше „Да ѝ го дадеме на мама!“ - извика братчето. Така и сторија.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Златко молчеше гледајќи по неа, а потем замоли: „Бате, немој да ѝ речеш на мама дека ја задевав мачката!“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Среќен роденден срце на мама и тато, сонце на баба и дедо,на тета и чичо злато.. .Joyeux DEUXIEME anniversaire ma PRINCESSE Joyeux anniversaire le coeur de maman papa, soleil de baba et dedo , tresor à tata et tonton...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Ѝ телефонирам на мама во Загреб. Исто е како кога замина. Повторно удираат на Дубровник.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Првпат тато ѝ пријде на мама на 1 април 1903 година.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но тато очигледно, беше во весело расположение, не се воздржа и ѝ рече на мама: „Априлилили!“
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Татко ми пресмета дека зачетокот мора да се случи на 1 април и само на тој ден ѝ пријде на мама со предлог да зачнат дете.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
ТРЕТАТА ЖЕНА: А јас кога ќе се сетам, веднаш по разводот на мама и тате, ми беше интересно да заминам кај новата жена на тато, таа беше монденка, тенка и заводлива и сѐ ми ветуваше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Држејќи го малото раче, Доста почна да си реди: — „Милата рака на мама, мила.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сестра ми во меѓувреме се оддаде на волшебно одгледување растенија гледаше во нив имаме ли иднина или не моите невени развија раскошно и сега ми се пред очи отворени како мугри ти најмногу ќе ги израдуваш мама и тато со твојата судбина, рече таа на мама ѝ се врати надежта и се насмеа за сите тато се разбуди од сон што не ни го раскажа и појде на извор јас не верував во ништо иако и денес се вознемирувам од помислата на неа барем ноќта да не ја испуштам денот изгледа не е доволен да се стигне на правото место реков и почувствував - имам работа со симболи од -ден-на-ден стравот е сѐ пострвен ако не се исплашам нема да запамтам што се случило стравот е време додека се думам во мракот - останало ли нешто од мене мрда под прстите надигнат и препороден.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И тој вели дека мора да се најде помош кај непријателот. „Петта колона“, беше коментарот на мама.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Наврапито се свртува наназад - лице в лице со Јана.. се џари во очите, темните очи - ама без светулки - светулките згаснале во некаков длабок вир од тага.. ја гледа, усните ѝ се движат, гласовите испрекинато навлегуваат во неговата душа, небаре далечно ехо: Тато ѝ кажуваше на мама - дедо ти ја продал ливадата - не ми се веруваше... не сакав да поверувам...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Мими се почувствува и навредена, и засрамена, и виновна, па се мушна во скутот на мама Злата и залипа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
На челото твое глеј, желби се бројат, во срцето врело рој желби се ројат: - Да пораснеш голем, да надраснеш џин, на мама, на тато да си свиден син.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Ќе ти купам сладолед, само не кажувај им на мама и татко, - го поткупуваше таа додека стоевме пред лифтот во нашата зграда.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Гледаш како лошо влијаеш врз децата? - ѝ се налути татко ми на мама.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Денот помина вообичаено, со кафе, појадок и ручек, и со долги разговори на Пела со Мурџо во кои таа му кажуваше како стигнале до училиштето, за големиот број на дечиња како неа сите фатени за рацете од мајките и за големата училница со три реда клупи и во секоја клупа по две дечиња, Учителката убава убава убава, ти велам, и гласот мек, топол, како на баба Перса и на мама Пелагија, а мене ми личи на Богородица од црквата преку големата река!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Ништо, ама него го нервира вашиот феминизам, твојот и на мама.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Да не сум вредна, да не не работам низ куќа, да не не ѝ помагам на мама, ајде кажи – се налутив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А бе, мани го татко ти, што знае тој за феминизмот и за сестринските врски, нека си гледа своја работа! – малку подналутено рече тетка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)