Но сите тие рани ги излеков благодарејќи на медот и еве ништо немам.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И поддршката за владејачката структура се бараше и, особено во раните периоди, се добиваше не врз основа на реално- сработеното, туку врз основа на ветувањето дека токму таквата политика во неодредената иднина ќе доведе до потекување на мед и млеко.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Гледајќи како сонцето се провира низ мрежестите пердиња и како ги капе, со својата блага портокалова светлина, комодите што имаа боја на мед, стана видливо свесен за убавото време.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Авантури што го одземаат здивот, непознати брегови, далечни светилници, сино небо, слатки мириси на мед и јасмин, почеток на нови задоволства.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Со здравата рака Циљка ја фати стврдната дланка на мајка си, ја принесе до усните, нежно ја бакна неколкупати и со насмевка полна тага, се потсети на нешто многу блиско, сакано и драго: - Мајко - рече тивко, гледајќи ја в очи - порано секогаш дланките ти мирисаа на топла погача и леб, на млеко и сирење, на сено и пченица, на зрело јаболко и печена круша, на вино и на мед, на џунџуле и босилок, на свежа ораница и на пепел од нашето огниште и од фурната.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Боже драги, - прошепоте - каде дојдов? На истото место од каде што започна сркањето на медот и пелинот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Без ироничен занес го гледам секој метар од патот што го изодев, центарот на светот е далеку, а јас во таа потрага тргнав низ невремето на судбината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)