Среќна сум што сум се родила во такво рајско место, и по изгледот и по доблестите на мештаните тоа место навистина наликува на рај.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Додека песот се узви покрај коњските нозе завивајќи жално прибегна кон газдата за миг а потоа се оддалечи исто ’ржејки и лаејќи најсилно што може, како да сакаше да прати предупредувачка порака на мештаните.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Таа тишина ги содржеше сите болки на мештаните, сите зборови нивни мисли, сите стравови од огорченоста и барањето на одговорот на тоа тешко прашање: Што ќе се прави сега?
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)