На мудурот и другите Турци им турија од кокошката, но бидејќи тепцијата промириса на „домус", и како што рекоа они оти се вечерани, и дека дошле само на муабет „да поминит, зарем, времето", се напија уште по една ракија, ако по вечера, и станаа та си отидоа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Важно е и да се забавуваме, да ни се смеи душата...ама, тоа сега не е тема на муабето.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)