Потоа песната се измешува со глувото ѕвонкање на наковалната. Тоа се тешки удари во самата глава.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се раскуќуваше додека ја лечев Од бубачки, црвја и лоши зборови Од страв детски, од лутеж, од несон Од искра на наковална, од олово Стежнато во сачмата на крвта.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)