на (предл.) - наредба (имн.)

Сакаше да ја симне пушката од рамото, но рацете не се потчинуваа на наредбата од мозокот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Тука генерал Кикицас - не поднесуваше така да се претставува, но важноста на мигот тоа го налагаше и изнудуваше побрзо извршување на наредбите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Држете се на наредбата, а ние мораме да побрзаме.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ама подоцна, кога созреа, најпрвин во партизанските одреди на ЕЛАС, потоа во Егејската бригада, па служејќи во Југословенската народна армија, а потоа и во народната милиција, размислуваше, а размислувањето понекогаш беше рамно и на неизвршување на наредба...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Оставете! - со тон на наредба просаска Кикицас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Секој нејзин збор, па дури и замолбите кои, навистина, беа ретки, добиваа призвук на наредби.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
52. Вистинските цели на „Револуционерното братство“, раководено од И. Гарванов - пишува членот на ЦК Иван X. Николов - биле организираната маса „да биде потчинета на наредбите на Егзархијата и респективно на Македонскиот врховен комитет“
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Оние поединци кои го имаат посетувано училиштето за стравувања и стравотии или пак оние другине кои на панаѓурите навикнале да ги шетаат одаите на ужасите можат да се досетат како се чувствував.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Живот со многу, многу случувања, а сите потсетуваат на утринскиот воз што го истура она селско шаренило кое уште пред да бувне од станицата веќе знае дека треба да се вгнезди и век да векува овде, во градов!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А сонот не му ја мисли многу; зошто да си го арчи времето во објаснувања и додворување; му накалемил на валјакот сајли што ќе му го забрзат одењето, му додал некои нови каиши што ќе го раздвижат, горивото го дотерал така што пламен да фрла наместо чад, а потоа го пушти да ме казни заради необмисленоста на наредбата што ја издадов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Меѓу тие исполнители на наредбата од кадијата беа нашите познати бегови Јунус и Рифат во друштво со муфтијата, имамот и неколку оџалари и агалари, кои не сакаа да носат в раце дрва та затоа натоварија по еден коњ и ги растоварија на местото што им го покажаа сејмените.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ова е директива, му велам. Им помина времето на наредбите, велам.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Всушност обидот да се насмеам на несоотвеноста на наредбата да чекам, што втаса низ ходникот заедно со ситните чекори на Росана, беше причината повторно да го почувствувам истиот оној давеж во грлото што пред малку ме сепна на влезот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)