на (предл.) - настан (имн.)

Без оглед на тоа дали објект-јазикот не е ништо повеќе од здраворазумска измислица, важно е да се нагласи дека квалитативниот дуализам на настаните, самиот по себе, не го повлекува со себе дуализмот меѓу стварите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По правило, на овој степен вообичаеното сфаќање на интеракцијата преовладува, и еурека, нашиот филозоф поседува дуализам во интеракцијата меѓу менталните и физичките ствари.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
9.  Заради проверување на прибавените докази или утврдување на фактите кои се од значење за разјаснување на работите, органот што ја води постапката може да одреди реконструкција на настанот, која се врши така што ќе се повторат дејствијата или ситуациите во условите под кои според прибавените докази се одиграл настанот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сите дејствија преземени во предистражната постапка од страна на јавниот обвинител или полицијата се сметаат за тајна (чл. 289, ЗКП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако во исказите на одделни сведоци или осомничени, односно обвинети, дејствијата или ситуациите се различно прикажани, реконструкцијата на настанот, по правило, посебно ќе се изврши со секој од нив.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Дури и тие личности што се во центарот на настанот, не можат многу прецизно да го откријат истиот и да го одгонетнат во вистинска светлина.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Но Чанга не можеше да го сврти текот на настаните од сказната.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Имаше потреба, не толку можеби да ми каже сѐ што е лошо во врска со семејството Поцо, колку дека ги знае минатите настани и луѓето што учествувале во тие настани; дека го знае почетокот на настаните и дека го знае нивниот крај; дека никој не знае подобро и повеќе од него. Тоа, впрочем, беше и точно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се раѓаат во тој напор на мислите и во враќањето на настаните нејасни излези, посакувани решенија, пророштва чуени некогаш во цигански шатор, стереотипи на гледачка на дланка, во кои, еве, во некој дел од животот, човек сака да поверува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И татко ми, сиот полн со гордост, бидејќи толку богато ја снабдил трпезата и за овој Божиќ, а можеби мислеше дека е побогата од било која измината година, судејќи по бројот на гостите што беа собрани кај нас, го дофати со дебелите прсти, најголемиот нож што го имавме дома и ја финишираше постапката околу черечењето на беспомошното јагненце, кое за среќа не беше сведок на настаните.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
И така, бидејќи ми беше крајно здодеано да го започнувам секој ден на истиот начин, доручкувајќи во исто време, во истото опкружување (кое не можев да го променам, па решив барем она што можам, да го променам, да видам што понатаму ќе се случува и дали ќе предизвикам некоја временска дупка во хронолошкиот распоред на настаните), започнав со експериментот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тоа беше клучната реченица што го обземаше моето заморено мозоче, кое во последно време не правеше ништо друго од аналитично -индуктивно- дедуктивни преиспитувања на настани, личности и меѓучовечки односи.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Во филмот Mario banana (1964) пак, кој исто така му припаѓа на тој ран период, Марио Монтез, впечатливо нашминкан, сензуално јаде банана алудирајќи на фелацио; ова е уште една верзија на Eat, со додавање на сексуална конотација.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Меѓутоа, дури и кога се во прашање потенцијално шокантни, сензационални сижеа, Ворхол со разни постапки создава и одржува монотонија, најчесто со репетиција („Кога постојано одново гледате грозна слика, таа навистина нема никаков ефект“); потоа со дистанцирано, ладно бележење; со држење на средиштето на настанот вон објективот на камерата, т.е. со еден кастриран сензационализам (Blow job).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Оттука, во неговите новинарски записи и чувството за една зголемена температура кога раскажува, сеедно што навидум тоа е мирен и тих раскажувачки збор, спокојна и главна приказна на настанот или средината.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сексуалните на настаните, иако во голема мера точно, веќе фантазии им се мешаа во ни оддалеку не нуди некаков поконструктивен главата со воените извештаи одговор и подлабоко понирање кон извориштето кои одекнуваа од одвртените на проблемите. телевизори и се пробиваа низ вратата од бањата до Нашето општество страда од конституциски нивните интими.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Бидејќи според режисерот (но и според Хераклит) сите нешта се насочени кон сите нешта, анатомијата на хиерархијата на луѓето собрани во ресторанот во еден европски историски контекст е потпомогната со сликата на Франс Халс и со еден алузивен наод - книгата посветена на настаните во текот на француската револуција.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Барем да беа трње што убаво ќе ги сеќаваат чекорите на иследникот кој се труди да ме следи!) Но еве, од некаде почна да надоаѓа светлина и да го разголува сеќавањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Опишуваното звучи најприродно ако извира од споменот, а вам нема да ви биде тешко да го сфатите суштинското, и покрај изменетиот редослед“. (Се разбира, ги сфаќам противречностите што ги трупам при објаснувањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А мојот приказ на настанот беше поткрепен и со исповедната тажаленка на пишман - лисицата Стојна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И да не заборавам да ти речам дека навистина знам оти со еден обичен збор ниту можеме да го запреме ниту пак би можеле да го продолжиме текот на настаните".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А пак приказните на Огнена Гулева, дека низ моите одаи прошетале многумина... ме потсетуваат на снегот: напаѓал напаѓал а по него безброј траги, но само до утрината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас сум уверен дека ќе ви понудам појасна слика на настанот ако дозволите да го сторам тоа според дотокот на сеќавањата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури кога поминале некои од нив да служат во новоизградениот хотел во градот а другите во куќата за разонода на И. Мали, јас сум се нашла во полето, близу до ќерамидницата, но кој ме довел таму и со каква цел останува да се разреши во некое друго време кога на вистината ќе ѝ тргне од рака да ја намота измрсената преѓа на настаните во чист здрав клопец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку, само за да знаеш, проскрибираната незгода се случуваше во мојата спална долу, во Бањи!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прашањата од нивото на акција ги поттикнуваат индивидуите да пронајдат посебни излези за редоследот на настаните кои се одвивале со текот на времето во согласност со главните теми. 48 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
За да го помогне овој процес, кој го нарекуваме “реавторизирање”, терапевтот може да постави многу различни прашања, вклучувајќи ги оние кои може да се наречат прашања на “нивото на акција” и на прашања од “нивото на свесност”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ги прашав дали сакаат она што останало од нивниот однос да биде и понатаму детерминирано од овие форми, или пак повеќе сакаат да интервенираат и да влијаат на развојот на настаните - да определат како ќе се развива (она што останало од) нивниот однос на начин кој и на двајцата би им одговарал? 42 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Запролети. Заборавив на настанот во туѓата земја.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Површен поглед на настаните што изврвеа пред Востанието ни докажува оти најсилниот поттик за националното разбудување на Македонците ни послужи зафатокот на српската пропаганда во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мисирков не беше и не можеше да биде против самата ТМОРО, но тој многу продорно, уште во самиот тек на настаните, ги согледа слабостите што загрижено и ги потсилуваа некои заинтересирани странски фактори, не одбирајќи притоа методи и средства.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Календарот е од суштинско значење за проучување на хронологијата која го смета времето според регуларни поделби или периоди и ги употребува за датирање на настаните.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Околните гости беа изненадени од брзиот пресврт на настаните.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Само кога несвесно ќе беше допрена од жежлото на потсвеста, се потсетуваше на настаните.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Според тоа, со криптограмот L. H. O. O. Q. Duchamp опишал три нивои на настанот: се одвива coniunctio oppositorum (Сонцето/Ергенот се симнува доле да се соедини со Месечината/Невестата); coniunctio води кон засилена свест (за што сведочи засилувањето на топлината, „огнот долу“); бидејќи засилувањето на топлината, тогаш кога е успешно, исто така е одлика на третиот степен на вештина, ова инцестуозно соединување среќно успеало да ги спои Ергенот и Невестата во андрогиниот Посветеник, а тој факт пак, од своја страна, го објаснува доцртувањето на мустаќите и брадичката што ја комплетираат насмевката на Мона Лиза, која веќе не е толку загадочна.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Алхемичарите ова го нарекувале rubedo, процес во кој доаѓа до консумирање на бракот помеѓу црвениот човек и белата жена, Сол и Луна.”
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Навраќајќи се ретроспективно на настаните, ја согледувам основата на однесувањето воопшто.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ова множество на шеми ги води нашите акции но повратно и се ажурира кога акциите ќе доведат до нови перцепции; интеракцијата на настани и очекувања го контролира процесот на акомодација при кој нашата целосна мрежа на шеми се ажурира и проширува.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
За Камилски, којшто имаше намален капацитет на консумација по операцијата на стомакот по ослободувањето од Голи Оток, ова беше голем предизвик, но не сакаше да биде под нивото на настанот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко на тоа доцна се сети, но, сепак, не испушти да рече: На здравје, на здравје, мој Камилски, колку и да ни е кревко здравјето во овие години, останало малку младост во нашите души.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Солидно решение ако проектите можеа да се направат и без пари“ - објаснував, незнаејќи дали тоа одекнуваше во општата селективна битност на настаните, која никогаш не подразбираше статичност.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во борбата против модерниот свет на униформирањето, постмодерната има задача да овозможи осознавање на неструктуираното, да го создаде сѐ уште невиденото, да ги обликува објектите во духот на настаните.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ми се наложуваат нови прашања за кои мислителот има одговори: А народот? Каква е неговата улога во историјата? Дали тој ги слави и создава тираните? Каква е улогата на мислителите или историчарите?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш Палестинците, од почит кон Југославија, сакаа барем симболично, југословенскиот да амбасадор да биде првиот кој го прима Арафат во својство на Претседател на државата Палестина за да ги прими акредитивните писма.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Народот (мислителот или историчарот кој го употребува без иронија се дисквалификува), добро си ја игра улогата која му е наменета: да се потчини на настаните и на фантазмите на владите, готов секогаш за нови потчинувања и страдања, прв на браникот на жртвувањата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие тогаш на настанот му придадоа симболично, но и реално значење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се гледаше дека на настанот му се придава исклучително значење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сѐ додека не остане сам не ќе може да размисли за овој нов развој на настаните.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А и воопшто, штом го навалил бесот, тоа бил момент и на растоварување од товарот на настаните што го носел од пред толку години.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Освен тоа, усните сведоштва ги обојуваат работите, им даваат колорит и тон и душа на настаните.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Првите песни инспирисани од поводот, од доживувањето на настанот, на „приказната“ негова („приказна“, при суштината на нематеријалноста на песната, на нејзината душевност, духовност?) означени се се времето кога се тие запишани.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Замелушен од тешкиот, сега јасен жиг на настанот, од планинската самотија, од неизвесноста, се чувствуваше како ненужно црно стебло на нечиј пат.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се сети на настанот виден во детството; на ножот светкав како влажен рибји стомак; на проѕирниот лак што го остави зад себе проклетиот челик пред да ја пробие ленената кошула; на темната лочка крв која не беше растопен пламен на малини; и на дебелите стакла на жандармеровите очила.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тие девојки умеат да насетат од каде може да потече оној препознатлив мирис на настанот на денот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Изјавата на гостилничарот покрај наведената поединост во целост гласеше: „При распитот, изведен на местото на настанот, гостилничарот Трифо Саздов изјави: Беше петок попладне.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Забораваме на ѕидното сликарство и хронологијата на настаните.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Се сеќаваше мошне добро на настанот врзан за тој чифт чевли.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Првата вест е за синоќешниот голем протестен митинг на синдикатите на Македонија... место на настанот... плоштадот... во срцето на Скопје... на снимката од синоќа многу луѓе викаат, меѓу нив и новинарката преминот од колор-стварноста во црно-белиот филм се случува кога новинарката, привршувајќи го својот гласен прилог, е поклопена од уште посилниот глас на еден од демонстрантите: Уа владааа!...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Лифтот многу личи на оној во твојата зграда – облепен со шест издолжени сиви плочи, споени по две од секоја страна.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Мноштво од тие цртички е составено врз основа на критериумот на тематска сличност или стилска блискост; некаде се следи и хронолошкиот редослед на настаните или на настанувањето на „отпечатоците на хартијата“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За да ѝ одговорам на нејзината љубопитност и на некој начин да го дополнам нејзиното истражување, ѝ пренесов еден мал синопсис за можното продолжување на книгата под наслов Враќањето на козите, но и приказ на настаните во Македонија, за време на транзицијата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Знаеше дека тоа беше многу тежок период за живеење, но и премислување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Брзо, речиси во трчање, го напуштив местото на настанот. Со возбуда стигнав дома.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Колку што настојуваше генерално да го согледа текот на настаните во светлината на ангажманот на Европската унија и САД, заплашена тие да не се претворат во војна како претходно во Босна, Хрватска и Косово, таа беше силно внесена и вникната во мојата судбина како човек и писател на една балканска семејна хроника во текот на XX век.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Внесена во мојата балканска сага таа не можеше да остане индиферентна на настаните кои ги следеше преку медиумите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Те читав, се разбира, и пред да ме воведеш во чудниот свет на Татковата библиотека, Твојот интимен еквивалент на онаа митска Вавилонска библиотека на Борхес, но Твоите поранешни книги ги следев повеќе од професионален отколку од читателски интерес.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во однос на раскажувањето на масакрот врз козите, со споредбите на епизодите од романите на Рабле и на Волтер, вие ја споделувате мислата на Едгар Морен кој, на презентацијата на Козите во Сенатот, ќе истакне дека во книгата нема свирепи, омразени ликови, како во западните романи, но авторот ја следи основната идеја, козарите да се трансформираат во пролетери и според логиката на настаните ќе дојде до пасивен отпор на козарите, до нивната бела револуција и на крајот ќе следи нивната ликвидација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се разбира дипломатскиот балет е необична синтагма, но никогаш не сум помислувала дотогаш колку е смешна нејзината конотација во контекстот што го означува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
По новонастанатата состојба со окупацијата на Кралството Југославија, на страниците на американскиот печат се појавиле и написи во кои јавноста се запознавала со етнографските и географските карактеристики на Кралството Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Инволвираноста на САД во настаните во Македонија низ историјата, за разлика од британската и советската, била маргинална, но во текот на Втората светска војна таа била во унисон со политиката на Велика Британија во однос на настаните во Македонија и на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
33 Секако дека информациите за Македонија имале ограничен карактер, имајќи предвид дека дописниците не можеле да информираат од самото место на настаните, туку своите извештаи ги базирале врз официјалните соопштенија и од свои информатори.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Потсетувањето на настанот ја наполни со болка и набрзина ја забриша Пела и ја стави да спие, а таа се врати во бањата и долго стоеше под тушот полевајќи се само со студена вода!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Значи, се враќам на настанот во дворот, таа убава летна ноќ.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)