на (предл.) - раменица (имн.)

Униформата му тежеше на рамениците, тротоарот му ги скокоткаше табаните, дури и отворањето и затворањето на шаката му претставуваше напор од кој крцкаат зглобовите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не сонував: долгата абердарка му даваше сила да се чувствува голем и силен и да се смета за вистински челник на дружината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мустаќите му беа машки кренати, одвоени од горната усна, на рамениците можеше да му се постави темел за манастирче.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го прашува Гита Корец со нем поглед во деновите без транспорт?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И пак: Во Жешов раскошно расцутеа дрвјата, а ветрецот расејува снег од латици низ просторот, поигрувајќи си со нив, а потоа оставајќи ги да паѓаат по крововите, по жирадоата, елегантните женски шапки на минувачите, по јармулките и црните рабински капи со широка периферија, на рамениците од старците што на пријатната пролетна сончевина забораваат на својата возраст и живо дискутираат на својата пролетна променада, во очите на госпоѓиците, и во нејзината душа која е смирена и иполнета кога е во тој питом предел за кој не може да престане да го мечтае и сонува... 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Сѐ е мани и кеш ако ти сечи памкинот на рамениците.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тато Петре ја крена Мими на раменици, како што тоа го сторија многумина татковци, убаво гледаше и се вклопуваше во секоја иницијатива што одекнуваше откај бината.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Треба да се верува дури и во невозможно, да се нема ни очи ни мисла за ништо и од сета оваа луња да се излезе со глава на рамениците.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Момчето настојуваше да ги успокои со тоа што им ги ставаше рацете на рамениците и благо ги протресуваше, една по друга.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)