Во свеста, не престанав да пластам семожни аргументи за прелевањата на религиите, од една во друга, започнав да верувам во преобраќањата како мостови на вистините, а не како граници помеѓу нив...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Кон 11 година детето е обземено од мистицизмот на авторитетот на религијата, потоа се појавуваат првите напливи на индивидуализам, кон 12 година детето чувствува потреба од шеф (татко, водач).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но тој тогаш и воопшто не се повикуваше на религијата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сите заедно учествуваат во заедничката претстава на откорнувањето на религијата од душите на луѓето за да ослободат место за идеолошкиот Бог.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
– Но не разбирам во што се надоврза на религијата!?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
- За какви вредности на религијата зборувате? – ме прекина веднаш А.А. – Наведете само една!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Понекогаш и императорите победници не сакале да го урнат храмот на религијата на другите, туку да го задржат како трофеј на нивното освојување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сите очекуваа што ќе речам во продолжение: - Комунизмот имаше крајна цел да го заземе кај народот трајното место на религијата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа беше дополнителна причина да го ослободиме нашиот народ од бремето на религијата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Забораваат притоа дека хомосексуалните врски, незагадени од бладањето на религијата под нивното крзно од опосум, сѐ уште си се базираат на оние здрави основи од коишто хетеросексуалците се одвикнаа: бизнис ем плежр.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кадежот на носталгијата потсетува дека по прашањата на религијата би требало да има неколку изненадувања.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Имаше стари енциклопедии, книги од областа на астрономијата, историјата, правото, историјата на религиите, речници, граматики, мапи, атласи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таа беше на браникот на семејството врз кој секогаш, најпрвин, удираа обезличувачките бранови на историјата, на религиите, на идеологиите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)