Заборави кога пешки одеше на факултет и у „Шит Наумов“ на луп ја рокаа песната од Прозовац „Сиромах сам ал волим да живим”.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Последната книга што ја има прочитано е онаа што ѝ била задолжителна во школо или на факултет, но затоа „културно” се издигнува преку сапуници и кичерајска музика.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Ако во Париз бев растргана и едвај успевав да стигнам секаде-одење на часеви по француски јазик во Алиансата, брзање низ ходниците на метрото да стигнам на време за да се грижам за Патрик, одење во паркот со него, читање на литература за претстоечките испити на факултетот, тука во Бретања уживав во летото со сите негови убавини.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Имав дечко со кого живеев во стан, ме запишаа на факултет кој го платија неговите родители само за да учиме заедно, така што беше на повидок да ме вработат на многу фина работа за која сонуваа повеќето битолчанки и со која плата ќе живеев убаво и ќе си го плаќав факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Нема поголемо понижување од тоа бившиот дечко, после сѐ, да ми бара некои пари кои неговите родители ги уплатиле за да ме запишат на факултет кој не го сакав и на кој стапнав само двапати. Кога се запишував и кога се отпишував.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Како прво, примена сум на факултет. Значи тој пат ми е отворен.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Ма имаше секакви, но тие што беа со мене на факултетот не беа по мој терк.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ревносниот уништувачки стремеж не значеше дека на Факултетот имаше дефицит од студентски бунтовници: значеше дека тие, во суштина, не знаеја што и како со себеси.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Иако беше ретко добра ученичка, не се запиша на факултет.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
На Факултетот за земјоделство и шумарство (еми не студирав книжевност), во трета година, преку лето одевме на пракса.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па пијано, час чука, час престанува, а насмевката како вкочанет израз, како поза искрена или зашто така треба, па како малечка што ги вежба ликовите пред огледало за приемен испит на факултет за драма, и таа сакаше да остави впечаток кој трае.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Невидлив меч му го пресече телото, како кога ќе видеше на огласната табла на факултет дека не го положил испитот или како кога некоја девојка која му се допаѓаше ќе поминеше покрај него гушната со некој дечко.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Или пак дека како дете бил фасциниран од идеите во физиката и математиката; во средно школо и на факултет ги следел своите научнички и лингвистички интереси и му се развиваат и уметнички амбиции; ја открива својата длабока љубов кон многу композитори, особено кон Бах и Шопен.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Притоа младиот рече дека е студент и дека тие денови почнале предавањата на факултетите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Нормално, како и секој аздисан, тоа двојно му ги отвори апетитите, па непосредно по запишувањето на факултетот, баба ми му отвори дуќан, за „еснаф, филан човек да стане”, како што знаеше таа да рече.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Во една симболична констатација, волкот е предвесник на апокалипсата. Незаситен голтач на времето. Така барем нѐ учеа на факултетот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Да го дадовме на факултет, ќе нѐ заколеше на спиење.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Им благодарам на д-р Волфганг Суцл од катедрата за Мировни студии при Универзитетот Инсбрук во Австрија и Арон Леви, куратор на павилјонот на САД на Венециското биенале на архитектура 2008 и професор на Факултетот за уметност при Универзитетот Пенсилванија во САД, за нивната концептуалната поддршка при работата на текстовите во оваа книга, од рафинирањето на првичните идеи до нивните информативни коментари во разните фази на работа врз текстот.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
“Conversations with Braco Dimitrijević’s ‘The Casual Passer-By I Met...’.” Slought Foundation Online Content. (accessed 15 November 2007) Žižek, Slavoj. The Sublime Object of Ideology. London: Verso, 1989. 128 БЛАГОДАРНОСТ НА ВЕСНА
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)