на (предл.) - длабок (прид.)

6.1 Крилест коњ долета во сонот Со грива од пролетните откоси во полето Со стишени громови во копитата Со здив на длабока гора во ноздрите.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Би било преопширно да се навлегува во значењето на алхемијата, во бесконечниот процес кој, претворајќи го (симболично) неблагородниот материјал во злато, ја постигнува светлината и соединувањето со помош на темнината и расчленувањето - тој процес асоцира на урамнотежување на нескладноста внатре во идеалот на длабокото соединување на спротивностите (митскиот мотив на андрогинот), но, исто така го предвидува цикличното и дијалектичкото повторно добивање на контрастот, во една непрекината трансформација, чијашто точка на исчезнување, перманентно оддалечувајќи се, е Утопија (златото, каменот на мудроста).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога тоа ќе се случи, објектот е проникнат со чувство на длабоко значење.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Читај, само со поголеми прекини за да можеме ние простите - припрости, неписмените, де, да ја сфатиме оваа длабока содржина на длабоки и продуховени мисли на нашите драги од селото Герман...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ако издржавме досега, благодарение на длабоките ровови и моќните бункери.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Расположено по страните на длабоките кањони на реката Јантра, по бреговите распослани на острите северни падини на Стара Планина, Трново не дозволува да се изнајде точка од каде што ќе се зајазило Трново, делумно и скржаво ги откриваат неговите необични убавини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Длабоката потреба на песната да влезе внатре, во најдлабоките длабичини на битието, Озрачен (Од дална ѕвезда) Медоточен И По ро чен. е пораката што го длаби своето постоење во тие длабини и го оплодува неочекувано битието на суштината, битието на длабокиот дух осеменет од порокот на создавањето.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Вакви правеше само Катерина вампирката во моменти на длабока емотивна инспирација!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
МАЛИОТ: Јади куре Куратово! Пауза.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Стоеше на тој раб помеѓу свесното и несвесното, таа припаѓаше во исто време и на длабокиот спокоен сон и на околниот надворешен свет во момент кога спиеше, одеше по работ, на тенкиот хоризонт на нејзините очи и чуваше стража на самата себе!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Сепак, тоа неочекувано и мигновено пресретнување на нашите погледи, ја отвори приказната за „НиЕ“, но не како предмет, како досие, и не за ние на кое никогаш не инсистиравме како на заменка на она што заеднички го работевме, туку за ние што произлегуваше од таа работа и кое, очигледно, остануваше и натаму да трае во нас двајцата и покрај тоа што, според моето првично и не докрај оформено сознание по пресретнувањето на нашите погледи, нѐ обземаше чувство на длабока вина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Рацете (од дното на длабокото) се пентарат со грст ладнотии кон подножјето на подносјето.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Која родословна гранка сега ја смислуваш, на кој Лепи Лаза ликот му го дотеруваш, на кој внук на која внучка ѝ го исцртуваш гранчето и на гранчето пратчето и врз пратчето името и сѐ што ѝ прилега, како што треба да му прилега на длабокиот корен и на богатото стебло на твоето родословие?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Главната финта беше да се одговори на длабокото егзистенцијално прашање - што сакаше писателот да каже? Набрзина ќе објаснам.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Твојот денешен испит ги отвори вратите на длабоките шуми.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Затоа и побрзала да им се придружи на службените лица и да се најде овде, си реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Секоја постапка на Катерина ја оценував како последица на длабоката взаемна доверба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Потребно е сјајот на неговиот бисер, заробен во тврда лушпа на школката, која пак се наоѓа на дното на длабокиот океан на животот, да допре и да се спои со сјајот на ѕвездите кои се наоѓаат во бесконечно далечниот космос за да се почувствува животот вистински – ја заврши својата мисла старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
А на лицата на луѓето стуткани во колата имаше нешто што го наведе на длабок молк.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)