на (предл.) - испразнет (прид.)

Животот е полнење на испразнет простор Светлост што патува од праг на праг Животот е река што тече и под мостот Нечујна од шепотот на молчеливиот мрак.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
На враќање Рада не се врати на последното седиште, туку седна на испразнетото место кое зад себе го остави младиот господин, кој пред неколку мига седеше до младата дама со зифт црните коси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)