на (предл.) - означен (прид.)

Овој богато го наградуваше и во истиот миг, оставаше жени, харем, пријатели, работа, оставаше сѐ - се фрлаше на коњот и придружен од гавазите и булукот ’ртки јуреше на означеното место.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Најстариот брат, видливо охрабрен, потпиша на означеното место.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Потем, додека Мануш го носеше писмото на означеното место, не веруваше дека човечкиот живот е само кус блесок и го следеше со искинати скокови на мислата својот изминат пат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)