на (предл.) - случаен (прид.)

Универзалната Тјурингова машина би имала потреба од многу повеќе инструкции за да успее да воспроизведе некоја низа на случајни настани отколку за да симулира периодичен процес.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Маалското дружење се сведува на случајни средби додека искачаш од дома, шишаш трава или чистиш снег.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Затоа што и Билјана додека го белела платното, а Ајше со пирајка ги млатела чергите на река (биле доволно стари и мажени за Климе и Реџеп) со белото месо на натколеницата која била намокрена, на случајниот минувач му била копнеж со години... и сликата на испуканата земја покрај босите нозе никогаш не му исчезнала од главата, а со неа и прашањето: „Кој бил најжеден - земјата исушена, жената распукана како лубеница со раскрачени бутови, или... тој?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Пречкртан е пешачкиот премин, внимавај на случајните минувачи.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Седната на клупата пред зградата сметаше на случајна средба со еден од сопружниците.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но драмската уметност не останала за Владимир Набоков област на случајна „мета“ или прост експеримент.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тие се можеби, чекори на случајни минувачи, а можеби тешките скорни од чуварот на овој одвратно глупав поредок. Да! Во тоа е сѐ.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)