Ако сте решиле да разгледувате некој павилјон, на патот до него ве сопираат низа други интересности, и, така, додека дојдете до бараната цел, гледате дека денот веќе изминал зашто, како на филмска лента и со филмска брзина, пред вас неусетно се редат - од павилјон до павилјон - мали и големи впечатоци и со нив толку се заситувате па и не ви останува време за да ги средите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Веќе констатиравме дека 98 Margina #15-16 [1995] | okno.mk Ворхол е иконографски, па и идеолошки силно национално обележен; но неговата естетика пред сè е европска.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Економиката на филмските средства пред Ворхол не ја наоѓаме во американскиот филм, барем не толку радикална...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Внатре, во кутичето, жолто блескаше мојот прстен.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ѝ го отвори малечкото сино кутиче од специјален порцелан, што го купи во Москва на филмски фестивал кога беше на гости кај другарка ѝ Гордана, нејзина колешка, што во тоа време беше новинар-дописник од тој град во Русија.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Не мислам дека индустријата за забава ќе биде во можност да ги наметне старите модели на филмската индустрија.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во тоа му помогнуваа и неговите преморени зеници, во кои, со некоја магија на белината и пренапнатоста, како на филмска лента, беа сочувани сите движења и сето оддалечување на оние двајца.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Резултатот е загуба на филмскиот стил и загуба на секаква фантазија.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Птиците стојат покрај водопади обложени со мов, исти како што оние што во нејзините фантазии ги красат базените на филмските ѕвезди.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)