Со појавување на првите иновации во праисторијата- првиот основен Гласовен Закон , односно Законот за отвореност на слоговите, се добиват формите на многу зборови.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но, идентитетот мора да се воспостави на многу повисоко ниво, зашто човекот не е роден да живее сам!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ана Ливиа, полски книжевен критичар Градот во кој се случува дејствието на романот Времето на козите не е голем, но над него доминира Тврдината која го симболизира повеќевековното владеење на многу Империи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не минаа ни три дни, а недостигот од козјо млеко беше очигледен: образите на децата веќе беа бледи зашто млекото од козите беше главната, ако не единствената храна на многу семејства во Козар маало, во градот, насекаде во пасивната сиромашна јужна република, која мораше веднаш, небаре по наредба да доживее брз индустриски развој.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не паметев којзнае колку, но ги паметев главните знаци, транскрипцијата и изговорот и значењето на многу архаични зборови со старословенски корен.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ах, реков јас, како да ти кажам! Јес, јес, вели тој, прогресира. На многу им е криво дека нашава држава стана индепендент.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Задоцнив! Не најдов време. Го трошев на многу понезначајни и банални нешта, за жал.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Понекогаш можеби и го фрла скришно.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
(Патешествијата на Кривошееви и на многу други фамилии раселени од огништата во Грција до болка се раскажани во романите на Ташко Георгиевски... во Плочата на животот е објавено и писмото што дедо ми Борис од Ташкент и го пишувал на баба ми кога таа со неговите три сина живеела во Гаково).
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кога го напуштив „Монмартр“, а со тоа и сликарската колонија на Драгана, Зорана, Лемо и на многу други, пред мене се разграна милионскиот Париз, со бучавата на моторите со лудостите на „Фоли Бержер“, на „Мулен Руж“, со секојдневието на плоштадот на сексот „Пигал“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Откако отпочна тука да се шират и да се доградуваат рафинеријата и погоните за каучук, нашите градежници уште од пред повеќе од десетина години почнаа да ги удираат темелите на многу објекти, кои денес се шират на едно огромно пространство на овој петрохемиски комплекс.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- На многу убаво место е никнато дрвцето, добра сенка ќе држи, за мила убавина, - мечтаеше стариот. - Како мислиш, Стојче, да го калемиш?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Неговиот лозунг беше: од еден земи многу, на многу дади по малку.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По тој начин Толе стана кочница на Организацијата и оваа почна сериозно да се занимава со неговата положба.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не на многу време радост е била за мене, стига веч година чрна, злото веч ме најде.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Темелите на многу египетски пирамиди градени се во форма на Фрагмент од дрвениот свод во Palazzo Ducale во Мантова лавиринт. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 172
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Носеа лопати, секири и казми. Изгледаа на многу изморени. Папсани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
На многу ранети по сеќавање им остана сестра Слава, презимето не ѝ е познато.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Не беа нови. На многу места беа издупчени и имаше петна од засушена крв.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Притоа мора да се внимава на многу нешта, на пример, на длабочината на вербата, на доживувањето и кажувањето на стиховите, на тие звучни синџирчиња, на тие проѕирни вирчиња, треба да се внимава на редоследот на вокалите, акцентите, паузите, на отворањето на устата, на положбата на главата и ставата при рецитирањето, итн.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Грците со својата Цариградска патријаршија им го имаат наложено грчкиот јазик во училиштата и црквите на многу македонски краишта, каде што нема Грци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во оваа статија јас ќе се потрудам да одговорам на тие и на многу други слични прашања и со тоа, според мојата сила, да ги разјаснам научните основи на националниот сепаратизам, како и да покажам на неправилноста на тие приговори што се поставуваат од неговите противници, коишто со тоа сакаат да го компромитираат него како нешто вештачко.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На пример, постоеше „Чикашка школа“ на литературна критика, која го стекна респектот и вниманието на многу луѓе.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
„Она што на почетокот започнува со случајна конфигурација на белези и стратегии започнува да се развива на многу организиран начин,“ заклучува Холанд.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А се сеќаваше на многу вакви прогонувања, и со оние помалите вепри, знаеле да се протегнат во бесконечност, од која најпосле е тешко и да се вратиш дома.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сигурно беше така и со срнчето. Сеќаваше на многу наврати дека е така.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дури и повеќе, уживањето на дрога претставува реакција на многу фактори, исто како што е тоа случај со алкохолот и тутунот, чија потрошувачка опаѓа без оглед на тоа што двата производа се евтини и дозволени.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На пример, Соединетите Држави изгледа дека денес немаат поголем број зависници од хероин по жител отколку што тоа бил случај во времето кога уживањето на таа дрога било дозволено.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во секој случај е индикативен и маркантен на многу рамништа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сега гласовите се мешаат зад катинарот се крие напишана целата историја на Кукулино, од првата куќа па до градењето на многуте воденици долж Давидица: не, таму се наоѓа големата икона на заборавениот прадедо на Јаков Иконописец (роден на крајот на осумнаесетито век -тој, Јаков) на која е прикажано на златна плоча војувањето на три леунки во житно поле со шашливи и дебели беговски слуги и со нивни острозабести загари: не, во одајчето е черупката со круна на оној крал што изградил еден од многуте манастири на скопската Црна Гора.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се случи, тоа дете кога ќе порасне, да биде зависно од советот и закрилата на многу луѓе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Стручно лице ќе можеше да рече за него дека е под дејство на дрога, но јас и другите од јамата не знаевме ништо за тој отров, освен дека е убиец на многу млади во светот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Бидејќи однесувањето не е секогаш предвидливо од листингот на програмот, имплементацијата на комплексни системи е на многу начини емпириски потфат сам по себе.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Живееле во тој мал микрокосмос какво што било маалото како во тврдината во која го бранеле својот опстанок со голема меѓусебна толерантност и солидарност во неизвесните времиња на балканската историја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Присуствував на многу сесии на францускиот парламент и сенат. Имаше што да се научи!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Погледот го запре пред рафтот со речниците, во кои беа собрани илјадници различни зборови на многу балкански и други јазици.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во последниве векови, по Француската револуција, се наложи урнекот на една од можните демократии, по цена на многу жртви, пролеана крв.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во скопските маала се вкрстувале судбините на многу луѓе, припадници на дваесетина различни народи дојдени од сите страни на Балканот, Медитеранот, на Средна и Западна Европа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Насмевката може да биде одговор на многу прашања.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Веднаш се рашири информацијата дека во автомобилот бил грчкиот конзул, од Солун директно дојден на многу итен и важен состанок за балканот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Дури го жртвува и својот син за големата света кауза во која веруваше по цена на многу жртви.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На економиите на многу земји тогаш им беше дозволено да стагнираат, земјата престана да се обработува, инвестиции за обновувавње на опремата не се вложуваа, на големи делови од населението им беше оневозможено да работат, а државната помош ги одржуваше само полуживи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ние - беше нешто премногу конкретно и нешто сосема нестварно, истовремено, организам кој нѐ препознаваше и во кој се препознававме, оти тоа, всушност, бевме ние, судбина наша и на многу други кои секојдневно се заплеткуваа во пајажината што ни стана порок и заради која како инсекти се заробувавме самите себе станувајќи му плен на црното страшило кое упорно чекаше во дувлото да нѐ зграпчи со своите канџи.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
2. Зад оваа опскурна изјава која сугерира успех, за кој владата очекува да биде пофалена, се крие опачината на градењето бизнис рај, се крие грдата стварност на намалувањето на работничките права, на руинирањето на многу човечки судбини.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
По донесувањето на ЗПИО во 1993 година, дојде до намалување на многу права што се покриени со овој закон.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
19. Му верувам зошто да не му верувам на Чарлс Дарвин Дека ние коалите сме можеби најпознатата врста дембели Добро де и оние Црногорците на Балканот биле во мртва трка со нас За нив не сакам да си ја грешам душата Ама за нас коалите бев чула дека ако крстителите Немале пошироки погледи на светот И ако ги гледале само нашите навики Австралија можеле да ја наречат и Дембелија пу пу скраја да е Туф туф врста дембели А што сме мислители и сонувачи никому не му е гајле Кога секое суштество е дадено на многу мислење Нема многу време за работа Сега некој зајадлив ќе рече кој работи не мисли Или колку повеќе работиш толку помалку мислиш Други зајадливци ќе речат дека работата го создала човекот Не се сеќавам добро ама некој како да ми рече дека тоа е цитат од Маркс
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Се помирив некако со судбината дека ќе живеам во библиската земја што е колевка на културата, престолнина на многу кралеви и мајка на словенската писменост.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Не можеше подоцна да оди на закопот на својот татко, на својата мајка, на многу други блиски, блиски роднини.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Колку еден саат што одил, пак нашол извор со вода и чунки одел прекутрупа, на многу места наоѓал јаготки и си јадел.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Навистина беше изненаден и веројатно се чувствуваше како кондуктерот, кој гледа во возот што се одалечува, го испуштил а му претстоеја на многу секојдневни обврски..
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И тогаш на врвот на јазикот го сетив и зборот кој очекуваше да се впушти по својата задача, всушност навистина бев спремен да извикам Не очекував овде да те сретнам!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Овде само моќта на писмото ме теши:
не е човек та да не се сочува
и да не биде во исто време на многу места.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Секогаш имаше пари; Семејството знаеше да го користи крилестиот човек на многу начини! А сега? Горчливост!
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Ете, помина со рамнодушност низ мојата лутина“, си реков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И бомби паднаа утредента, на многу места во градот; и болницата ја разурнаа кај Градскиот саат, иако, целиот покрив беше прекриен со голем црвен крст; и добар дел од оние што беа полегнати по креветите и очекуваа помош ги развеа ветрот со големата лопата на смртта; бомбите само касарните ги поштедија, чудо невидено; а тој, мојот маж а твојот татко, гледај го ти него, го лашти зелениот форд; селото гори баба се чешла; го светнува, го дотерува, како божем на свадба ќе го носи, и во понеделникот, на седми април, точно според барањето на известието, се качи во автомобилот и замина кон касарните.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Татко ти многупати пред мене има зборувано дека Иван Степанович им дозволувал на многу љубопитници од кафеаната да ја разгледуваат таа слика и да уживаат во неземната убавина на девојката но и во големите можности и талентот на Јенков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Јенков навистина имал божја дарба, тврдеше татко ти, но за жал ја поарчил правејќи ги оние минијатурни портрети на Кралот и на Кралицата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Куќата е една од најстарите во селото; направена од петаври: од штички и плитар, од лескови прачки исплетени од дирек до дирек како што се плете кош и облепени со кал измешана со плева, слама и козина за поцврста да биде; на многу места калта и испадната од ѕидот и зјапаат дупки низ кои ветерот се провира и свири; во тие дупки птиците се пикаат и прават седела клувкајќи го и користејќи го истиот материјал со кој е облепена куќата; чардакот од куќата виси над патот како дрвено корито спуштено од небото; куќата е затетеравена на едната страна како пијан човек и, изгледа секој миг ќе падне.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Рачката со иглата се помести на многу висока позиција.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Една од рачките на џубоксот ја постави избраната плоча на грамофонот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Првата рачка ја стави на грамофонот следната плоча.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Всушност, на почетокот јавната сфера се состоеше од еден многу тесен сегмент на европското прото- капиталистичко општество: учеството во буржоаската јавна сфера беше 104 Douglas Kellner, “Habermas, the Public Sphere, and Democracy: A Critical Intervention,” http://www.gseis.ucla.edu/faculty/ kellner/papers/habermas.htm 91 ограничена на белите, образовани мажи, сопственици на имоти.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Тоа значеше исклучување на многу други групи, врз основа на нивната раса, род, класа.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
На многумина уште не им е јасно што фактички значи федерацијата во целина за нашата земја и за различните народи посебно.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Иако во времето кога го поднесувале извештајот „правните надлежности на АВНОЈ (и на Националноослободителниот комитет) сè уште не се јасно дефинирани“ и „сѐ уште не се зацртани границите меѓу регионалната Влада и централната власт“, тие сметале дека „би требало да се очекува, централната Влада да има неограничена власт, а регионалните влади сѐ уште се ембриони не само по форма туку исто така и во однос на власта. ‘Прашањето за федерацијата’, ќе напише Тито, ‘им е познато на многу наши граѓани единствено како израз –‘федерација’– кој претставува нешто подобро отколку она што беше во стара Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сѐ уште ја носи малината. Излитена е и на многу места крпена.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Јатакот брзо потоа ме информира дека другарот Пене ноќе се состанува со некоја девојка по име Анастасија, нагалено Таска од селото која тој ја знаел порано, но која била ќерка на многу познат монархофашист и заколнат непријател на нашата света борба.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Испраќа еден блесок од очите кон Пелагија, а таа, иако притисната од наплив на многу мисли, станува свесна за тоа и ѝ враќа опул со огромна благодарност не изустувајќи ни еден збор.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тогаш на многу жени им дојде менструацијата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На многу пусти острови, тие биле единиот живот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имав дечко со кого живеев во стан, ме запишаа на факултет кој го платија неговите родители само за да учиме заедно, така што беше на повидок да ме вработат на многу фина работа за која сонуваа повеќето битолчанки и со која плата ќе живеев убаво и ќе си го плаќав факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Можеби беше љубоморен што во клубот сум изложена на многу машки погледи.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)