на (предл.) - сѐ (прил.)

На второто рочиште повторно немаше застапник на „Охис“, па судот реши главната расправа да се одржи во негово отсуство (in absentes).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
2 Подоцна, во декември 2009, судечкиот судија- поединец (А.Шеху Асани)3 донесе исправна пресуда во корист на 176 Х.Џ – што значи дека спорот пред првостепениот суд траеше сѐ на сѐ шест месеци, односно беше испочитуван полугодишниот законски максимален рок на траење на постапката кај споровите произлезени од работните односи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Под тенките црти, накосо поставени веѓи, во очните отворени беа сместени малку подиспакнати црни очи како цреши, скоро секогаш ококорени, како да беа на штрек за набљудување на сѐ наоколу, ништо да не се пропуштело!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Велам дека се добродојдени зашто претставуваат антитеза на идејата на сѐ што е жестоко, навредливо и ранливо за човекот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сѐ на сѐ, обичен човек, добро нахранет и измиен и, уште, со лице широко и русо и мазно избричено.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Аранжерите на овие дуќани мислеле на сѐ за да се разликуваат од локалите што работат и дење и ноќе и затоа асортиманот на стоките е приспособен кон одредени побарувања.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Разбираше дека во Германија притисокот врз Евреите од шлагер на острастените национал-социјалисти, брзо се преобразуваше во строг марш врз судбините на неаријците врз кои се преземаа актите на сѐ поизразено државно насилие, но не разбираше што Софија има со тоа, особено зашто во германскиот модел меѓу неаријците се подразбираа Бугарите меѓу другите Словени.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Секаде”, му велеше, „само не повеќе тука. Оваа средина не е пријателска кон нас”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Не беше пресреќна ни со тие понуди, зашто сакаше да се вратат онаму кајшто припаѓаат, во Галиција, во Полска, во Германија или во Австрија, а им се случуваше спротивното: како семејство сѐ подлабоко навлегуваа во Ориентот, кој – си мислеше Гита Корец во бессоните солунски ноќи - него можеби го влечеше поради традициите што му се допаѓаа на салонскиот ционист во него, но и на сѐ повидливиот, автократски дел од неговата личност.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
музиката ти се топи в уво од малку стравче и потем жежее, жеже како тазе чајче додека не ги прежеже здодевните несреќници кои ѓоа пресметуваат колку вистински солзи има во езерцата на градината мохри колку се оддалечува од себе човек кога ќе почне да се враќа во изгубеното детство. општо е познато дека во секое детство има многу неиспилени јајца и има стари зданија престорени во вкочанета историја во детството има и товари јаболка нагризени од боговите под што се подразбираат и некои волнести батки од најблиското соседство а последно што се гледа на хоризонтот на детството е накривената капа на сѐ што било и сѐ што ќе биде.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Како одговор на сѐ позасилениот разгор на НОБ, бугарските окупаторски сили извршиле повеќе масовни злосторства врз цивилното население во Македонија (стрелањата во: с.Дабница-Прилепско; с. Ваташа-Кавадарско; с.Пуста Кула-Велешко и др.)
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Покрај тоа, на 22 февруари 1943 во Софија била потпишана спогодба за иселување на 20.000 Евреи од „новоослободените земји“ т.е. од Тракија и Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Тоа беше празник на душата, празник на сѐ најубаво што беше таа, со сите свои копнежи и мечти.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сигурно негде по високите планински врвови, кои уште од есента беа забелени, ноќва напаѓал нов снег, па неговата студена миризба се шири по планината, им се заканува на сѐ уште црните ридови, кории, долини.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
15. Утредента Филозофот побара од логотетот да му зготви еден мал караван за пат, со најнужни нешта, со еден водич и еден помошник, и ние четири души сѐ на сѐ, не сметајќи ги животните, заминавме на долг пат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Затоа и така храбро пее за фиктивната одмазда врз клетиот Турчин што ги силува македонските жени; затоа храбро им пцуе мајка на кодошите, крева револуција со вербални бомби и куршуми за пет минути во кафеана, по три жолти ракии, во сѐ на сѐ три строфи, и ослободува цели нации во еден рефрен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сѐ на сѐ, одличен филм со феноменална костимографија, шминка, сценографија и што ти уште не. Само напред, г-ѓа Крафорд!186
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тука го чекавме противникот само со своето пешадиско оружје, неколкуте ридски топови со само сѐ на сѐ пет илјади топовски гранати.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Беше чудно како човек се навикнува на сѐ, па дури и на ова најстрашното што ни се случи.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Оние што ќе влезеле во киното после журналот се изложувале на опасност да наседнат купче лушпи од семки, сончоглед, суво грозје и леблебија, но и на сѐ уште неизгаснат отпушок од цигара.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се одлачуваа од ноќта сосема тешко, црни и бездомни како неа, искрснуваа заглувнати, чиниш некакви притулени далечни искрења во таа темница, за потоа да почнат да се приближуваат, сосема бавно, токму онака како што беше потребно, за да се заборави на сѐ друго, освен на тоа нивно наидување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А со неговиот поглед во таа синевина одеа и сите молитви на сѐ живо на овој остинат свет кон тој усвитен, далечен бог.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Барабар учествуваше во приготвувањето на сѐ и сешто, само не во неговото трошење преку зимата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се качуваше на сѐ што носеше фустан - беше права напаст за сите жени во околијата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Еве тоа имам ...лира и пол сѐ на сѐ!“ „Лажеш, чифутине!“ „Жими очи!“ Ножовите се иставаат.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Го пребарува неговото име во компјутерот, го споредува матичниот број, ми бара државјанство, ама јас сум мајчина, спремно на „готовс“, наредено секое ливче, документче, воена книшка, извод од книга на родени од пред 100 години, како и изводи на сѐ живо од прва линија на рода, крвна и некрвна.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Е, понапред друго беше. Сѐ на сѐ во цел град можи беа шест петарди во малопродажба.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
На пример, социологот Магфорд открил дека уживателите на кокаин „ја смалуваат дозата при поширока мрежа на општествени врски во кои се вклучени“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сѐ на сѐ, важно е да се изгради општествен морал кој би одвраќал од неодговорно однесување, без оглед на кој вид дрога се мисли.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Замислете серија од сѐ на сѐ дваесеттина вежби за длабоко дишење, како кога вежбате јога, претпоставувам, кулминација која ќе биде комплетно збогување со сиот бол, со сите стравови, неврози, желби, и сензација што сѐ повеќе те обзема и која носи чувство на севкупност и сигурност. Вдишувам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
19.50 Замислете нешто што го трга сиот ваш страв и прави да нема никаков стрес. Издишувам. Замислете дека исчезнува и најмалата непријатност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Да, верувам во карма. После една година, се присетувам на сѐ што помина.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- Не ќе може, - се заниша ламбата од гласот на таванот и закрцка подот. – Не и не. Куќата само воздивна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На сѐ живо му се подбиваат. Инаку, верувај ми, не се лоши.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тука е од старо време; поминал живот со неколку генерации, бил сведок на сѐ што се случувало во семејството: регистрирал многу раѓања и многу умирања.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Меѓутоа, човек на сѐ навикнува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Нашите девојки потсеќаа на нешто најчисто, најубаво, на цвеќенце што расцутува, на нежно, тенко тревче што се вее на благиот пролетен ветар, потсеќаа на сѐ добро што може да посака срцето.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Оној Исус не напаѓаше луѓе и само сакаше да запали куќа за да го изгори сотоната. „Курвино семе“, а само малку пред тоа држеше влажна крпа врз удреното око и, гледајќи се во напукнатото огледало на сивиот ѕид, мислеше на сѐ што мисли здрав човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На сѐ уште светлото париско сино небо имаше млада месечина тенка како најфин прстен.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој и самиот не знае каде припаѓа според квалитетот на своите творби, дали да прифати да биде на список на некој ад хок приватен галерист кој работи на ситно и на црно (приватните галеристи во Македонија нужно се детерминирани во својата работа од нерегулираниот даночен систем, поточно на сѐ уште нерегулираните даночни олеснувања за вложување во откуп на уметнички дела) или да очекува некое општествено признание и државен откуп.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Уште од „основната криза” - значи од теориите на Ајнштајн, Хајзенберг и Гедел - што е засилено и со поновите настојувања на теоријата на катастрофата и истражувањето на хаосот, или теориите за фрактали - самата наука ни кажува дека светот е окарактеризиран со плуралитет и хетерономија, дека парадоксите и паралогиите можат да бидат многу попристапни за негово осознавање од едноставните дедукции, дека реалноста сѐ на сѐ не е хомогена туку хетерогена; дека не е хармонична туку драматична; дека не е единствена туку диверсивна; накратко: поседува „постмодернистички“ дизајн.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На проловите им се беше допаднала и по улиците на полноќ таа ѝ конкурираше на сѐ уште популарната „Беше тоа безнадежна љубов“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Избран ли е наврапито, избран ли е со некаква злоба меѓу толкумина други, или пак со него валијата, сметајќи го за слабак, одново си поигрува ликувајќи, за да му каже кој е заправо тој, не она што мисли, па да го понижи, и да го примора уште еднаш на покорност и спремност да биде благодарен на сѐ?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Проблематиката на заштита на работничките права пред су- довите е регулирана во Делот III (Посебни постапки), Глава XXVI („Постапка во спорови од работните односи“) и, сѐ на сѐ, опфаќа вкупно шест члена (чл. 404-409). 2.  ЗИДЗПП (Сл. весник на РМ, 110/08) и ЗДЗПП (Сл. весник на РМ, 83/09). 3.  Сл. весник на РМ – 33/98 и 44/02.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во овој ЗПП проблематиката на заштита на работничките права пред судовите, исто така, беше регулирана во Делот III, Глава XXVI, којашто опфаќаше, сѐ на сѐ, четири члена (чл. 407-410).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
А капак на сѐ ми се твоите будалаштини.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Рипли – познат колумнист од втортата страна на „Политикин забавник“ и создавач на сѐ уште неоткриената превара „Веровали или не“.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Грижи колку да сакаш! Ја мачеше посебно татковата опседнатост со јагулите и згора на сѐ и дружбата со рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А јас, згора на сѐ имам и две карти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Минатото е ниска од за’рѓани алки потресни собитија единствени по своите димензии, па и тежест како на пример – масовни ослепувања оргии во знак на освета погроми, пожари, помори земјотреси, ерупции покрстувања, исламизација елинизација царство на конверзиите на озаконети незаконитости родоскверности, чедоморства завери и трагикомични сценарија, сѐ на сѐ ОВДЕ историјата е горопадна гротеска …
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кој знае дали еден ден нема да се одмазди на сѐ помало од него копнеејќи по мерливоста, по именливоста желно и самото да се содржи во нешто друго да го крене погледот свое небо да најде од себе излез.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И така, во намисувања за деновите на пониженост и миговите на гордост заради тоа што се успеало да се опстане и да се пркоси на сѐ што било туѓо, немило и недраго, омразено и мрачно и што било судбина натурена со туѓа рака и волја, си тече животот во тесната котлинка меѓу коњушниците, подгниените бараки, трите казани, прашливото џаде, камионите што двапати на ден пренесуваат ранети и оздравеници, лелеците и тажалките, полудените, падавичарите и црневицата расплакана, болна од чемери и исчекување.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Истиот филм имаше и една од најголемите “tei-in” акции откако постојат пазарот и маркетингот - промовираниот производ беше морнаричкото воздухопловство!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Предностите над класичното огласување се бројни: 4 пред сѐ, постои мошне силна асоцијација и идентификација со изворот на пораката, т.е. со главниот актер или со самиот филм 4 за разлика од класичниот спот, филмот се доживува многу поемоционално, па и впечатокот е посилен 4 благодарејќи му на претходното, помнењето на производот е поголемо 4 можна е и поголема фреквенција на појавување на производот - може да се појави повеќе пати во филмот, кој, пак, може да се гледа неколку пати 4 кај светските филмски хитови станува збор за изложеност на производот пред огромен број гледачи, така што испаѓа дека цената за тоа е многу ниска.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Понекогаш е доволно само производот да се даде на користење, без некоја посебна парична надокнада Сѐ на сѐ, методата е проверена, силна и едноставна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
СУЛТАНА: Си заборавил синко. А господ ќе те потсети на сѐ што си заборавил.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пристигнувањето на првите воени мисии на територијата на Македонија треба да се стави во контекст на сѐ позасилената активност на единиците на НОВ и ПОМ на територијата на Македонија при крајот на 1943 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На територијата на Западна Македонија, во периодот од септември до декември 1943 година, дошло до формирање на поголем број партизански одреди, а на 11 ноември 1943 година во с. Сливово била формирана и Првата македонско-косовска народнослободителна ударна бригада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во мракот се собираат околу него. Сѐ на сѐ, заедно со него, петнаесет...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Доволно е, доволно е со смеење. Да заклучиме: значи, сѐ на сѐ пушката е составена од триесетина делови кои заедно прават само една работа. Која?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие мрсници се способни на сѐ. Тие, како што може да се види од твојот случај ви ги менуваат имињата за доказ дека вие божем сте Бугари...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„... Сѐ на сѐ, на Сврделот, за неговата работа, никогаш повеќе и подобро не му било погодено.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На сѐ така, полека се навикнуваш, небаре подлажано цвеќе од топло време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ на сѐ, тежок случај.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се борев со сите сили да останам доследна на својата карма. Сѐ на сѐ, зборот Божји е моја заповед.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сѐ на сѐ веќе три пати го посетив Западот. Ми се причини убаво место за живеење.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Згора на сѐ пиеше со позајмени пари од другар му кој беше лихвар.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Башибозукот не дошол до израз, а властите се задоволиле со апсења на сѐ што било побудно меѓу егзархиската средина.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)