ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Совршен е неделниот семеен ручек, опиени од домашното црвено вино и вкусот на штотуку испечена штрудла од јаболка, цимет и ванилин шеќер.

Совршени се тие неколку стотици нијанси на жолта боја во рана пролет.

Го шмукав јазичето со мирис на ркулец заглезден во влажна почва и со киселкаст вкус на штотуку зазреана мушмула, чувствувајќи ги на образите усните со кои на горниот и долниот дел во една колку вистинска толку замислена точка, се спојуваа нозете на Ема, и тогаш ми се чинеше дека тие усни, кои никогаш не кажале ништо, ниту ќе кажат некогаш нешто, а толку многу знаат да кажат, и толку многу сакаш да ги чуеш барем еднаш да проговорат, без оглед дали ќе те фалат или ќе те кудат, ме подземаа со слузта што благо ме облеваше внесувајќи ме навнатре со сѐ позабележливото поткревање на телото што лежеше под мене, со можеби инстинктивното поткревање нагоре, и повторното спуштање, во ритам што беше дел од нашата игра, од нашиот живот.

За Авни, во миговите додека го пишуваше писмото до Сања, за да ѝ каже дека ја сака и дека секогаш ќе ја сака, беше сосема јасно оти влетал како граблива птица во час на вознес на еден посебен свет за кој не може да тврди разумски, но за кој во неговите гради се собираше клопче со разнобојни конци од чувства изврзани за тоа суштество што под неговата сила истовремено испушташе глас на зрела жена што раѓа и глас на штотуку родено дете.

Мирисот на нејзиното тело, таа единствена мисковина на штотуку измиена, па бргу испотена кожа под него, над него, околу него...

Влегуваш во театарот и те заплиснува мирис на штотуку сварен боршч.

Но и од она што можеше да прилега на судир и караница слабееше, се губеше во подвреснувања и задоволно подвикнување додека лелеавото оро се извлекуваше од црковниот двор под нишки на штотуку почнат дождец.

Оголнови, што се вели, уште ти мирисаат на штотуку преден јаток и вапсило.

„Така ти е тоа во живеачката, продолжи да зборува Огнена Гулева”, му раскажував на Даскалов, „се си мислиме: ако излеземе од дома ќе ѝ го смениме патот на судбината“.

Очигледно тие не зависеа и не беа поттикнати од однесувањето на штотуку влезената).

Константин З имено, во овој миг работи на еден голем и изискуван проект на новата влада, имено на „конечното решение” што е циничен германски еуфемизам за истребувањето на Евреите од просторот на штотуку ослободените Нови предели.

Така, радо ќе потсетеше Карер во своите говори, во име на наследениот соживот, во еден романтичен занес, големиот локален поетот Николо Уго Фосколо кон крајот на 18 век, со копач во рацете, ќе се обиде да го урне ѕидот што ја одвојувал еврејската од другите заедници на островот...

Како зрели луѓе, Елеазар Корео и Лука Карер си правеа чест посетувајќи се било на православните верските славја, било на петочната вечера на штотуку започнатиот Шабат на домашната трпеза во проширеното семејство Корео каде што чест гостин беше Лука Карер...