над (предл.) - народ (имн.)

Во сепарето на демократијата ќе го читаш синопсисот на неоколонијалистичките метаморфози - како се преобразува терорист во херој. Софистицираното зло над народите е симбол на високоразвиените демократии.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Во 1826 година, кога султанот Махмуд II ги ликвидирал јаничарите, Алија се одметнал и вршел зулуми над народот, а покрај другото барал под шаторот да му доаѓаат убави девојки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но не можејќи да се ослободи од атавистичкото верување дека власта над народот му е месијански одредена од некоја далечна, мистична сила, која може да биде само божја, Бургиба никогаш нема да се ослободи од неа, дури и кога сенилноста и немоќта видливо ќе ја ограничат моќта да владее.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа го правеле најмладите ученици, ама Христос им рекол: - Царевите владеат над народите, а и оние што управуваат над нив ги викаат добротвори.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)