Лечи многу болести: слабокрвност, скреж, подриг, слабо варење на храната, дава кувет, ја ослободува душата од грижи, од мачнотии и напнатост, од злоќа и с'клет, ти дава сила и волја; во божјите книги се вели: виното е внатрешно сонце: те осветлува и те грее; виното е жив оган споен со жива вода; во „Песна над песните“ се вели: виното е божја љубов, вистина и мудрост; во Книгата на постанокот се вели: виното е дар над сите дарови што господ им го дал на луѓето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Еднаш ѝ реков: „Луција, јас ти пишувам песни; ти ја пишувам Песната над песните, а во таа песна се замеша еден грд хор, твојата партија“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Таа отпива од виното. Потоа го погледнува својот љубен.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ете, тоа беше есејот, напишан со многу младешка повреденост, поради Луција, со многу енергија и омраза кон оние кои сакаа да ми ја одземат Луција, да ми ја грабнат, да се постават меѓу нас двајцата, да бидат Хор во нашата Песна над песните.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во главата на Алегра одекнуваат стиховите од Песната над песните: „Таков е мојот сакан, таков е мојот мил пријател”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)