Пред зората, тешка лунарната круна ќе падне врз трупот на мојата кума.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Подзапри: сѐ што е кикот на облаци во буна бродовите, нужно, мора да го чујат. Но, само паднатите нема да изумат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бродари. Полни со празвучна пена се губат. Дува, дува - ој, пронајди плута ли сурат над морската чума. Брановите само диво се љубат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)