Се провлекуваше пијан низ ниски боцкави грмушки, низ трски, низ мочуриште, а крекотот на младите жаби го бодеше со смеа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Убаво изгледаш“, ми вели задоволна и ме поведува кон следната одаја, во која се влегува низ ниска, но дебела дабова врата.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- Поднаведни си ја главата кога минуваш низ ниска врата. Треба да си ја зачуваш главата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)