Тоа го сторија од грев за нив и од жал и обврска спрема својот човек.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Греј! Каков е тој греј? Море, гледај да не те репне некој со некоа ластегарка, та од греот нема да те болат ребрата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но бичкиџиите, од жал или од грев, само ја забавуваат пилата, му го продолжуваат стравот. На Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Измиено од гревовите, што се вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
За од гревот згора, што се вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Доаѓате сите вие Со црвени пеперуги на усните За исцелување од гревови Со лути змии во табаните Што ве носат на погрешни места.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Паднав на коленици пред него и реков: „Оче блажени, Филозофе златоуст; колената ми се слаби не од пост, туку од грев, чија причина беа властољубието и гордоста на отец Стефан Писмородецот; во друштво на единаесет, со мене дванаесет арамии ноќни, на разбојници друмски скриени под светата риза се најдов, не по своја волја и јас, оти душата слаба ми била за подвизи небесни, а силна за падови; само затоа што полесно е удолу да одиш а потешко да се искачуваш кон височините Негови, јас паднав; паднав во бездна...“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)