Некаде помеѓу белката и жолчката на космичкото јајце, пулсираше живиот човек, со огромен потенцијал од битија, во зачнување, но никој не беше моќен да досегне до лушпата, уште помалку, надвор од маргините на космичкото јајце, надвор од моќната обвивка на Земјата.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но празник е! Понуди ни подобар вовед Во новото, во стварноста Спаси нѐ од маргините Речи – доста!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)