Во овој град на Меза постои стара црква од петнаесеттиот век, но затоа пак во Лиеж, во црквата „Сан Бартелеми“, се наоѓа казан за крштевање, изработен од дванаесеттиот век од мајстори во Уј, кој по својата уметничка вредност, како што пишува во книгата, се споредува со многузначајните дела од времето на италијанската ренесанса.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Незаменливото искуство од чекорењето по непознати патишта, возбудата од неодоливиот мирис и вкус на разните зачини кои со соодветно пропорционално мешање од мајсторите на кулинарството и најстраствените гурмани, стануваат деликатеси кај разни народи и култури.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Вистинско задоволство би било ако после долги патувања ќе се напиете топло чоколадо со цимет или топол чај по ваш вкус, можеби од мајчина душица.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Еден од мајсторите се правдаше дека мастерот, како што велеше тој, му е искривен. Тогаш, смени го мастерот, му викаше Симон.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А некој друг од мајсторите прирече уште: „Сега ќе биде што ќе биде - “.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потем беа само неколку викови, некој од мајсторите довикна озгора така, за да чујат сите малтерџии, дека оној кому му е жал може да појде да го одбрани, ако сака, а после беа уште неколку плачливи викови и сето тоа заврши така што оној истрча од вратата на бараката и ја спрашти по градилиштето, а Башмајсторот дојде само до вратата и окара „Натемате натема“, а мајсторот довикна озгора дека ќе се врати тој, дека никој тука не дава месен-обесен, но тоа излезе лошо пророштво.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- А ти си ајдук. Крадеш од мајсторот слатки и ги продаваш за цигари, избувнав ненадејно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И најголема гозба не може без грав. - Како не може без грав? - праша еден од мајсторите.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Всушност, грнчарницата беше една длабока пештера повеќепати проширувана од мајсторите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Грнчарот се изгуби во грнчарницата, а кога повторно се појави, во рацете држеше послужавник со две земјени чаши полни со ладно вино.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)