од (предл.) - мрак (имн.)

Тихост го прелева ридот. Од мракот Ајги: Од зборот би се одвоил ти Како и од видот. (Парафраза на стих од Генадиј Ајги утро Почнува Убавиот Ден.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
20 август 2003 г. Скопје
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А можеби не е светлината, можеби нешто друго е во прашање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како пеперугите што посегнуваат од мракот да ја дофатат светлината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Не застанувај! - се храбрев. Земи здив и... брзај! Побрзај!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во прашање е можеби нашата желба да си ја испробаме силината? Или нашата отпорност ја клаваме на проверка?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оди! Оди! - слушав како се насрчувам! (А зад мене се затвораше тешката затворска порта).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од мракот ме превтаса и нечие придушено смеење. - Не застанувај, Иване.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од мракот се појави бледата глава на вдовичниот син, ги искокори очите и само што не се расплака.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сред сета онаа арогантна турканица, таа ми праќаше охрабрувачки погледи,со неприкриена нотка на сожалување, што ме натера, токму на полноќ, откако буричкајќи по џебовите најдов две згужвани, испотени, но се уште читливи хартиички, да скокнам од мракот, си истуркам пат и лежарно му го земам микрофонот на едниот од гласноговорниците дркаџии.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
О, тие вити танчери што прегореа од мрак. О, тие чудни девојки, што исчезнуваат без трага...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Не, оној друг свет од мрак не ќе може да ја пробие тврдината на нивните молитви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Некој од стрелците со свои стихови му рекол дека познава измирски крмнак со име Селџик-бег; на тој крмнак кучиња ќе му ги кинат дробовите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Другите гласно се смееле. Од мракот на куќата или кулата им се придружил истрел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Патував од мракот на земјата кон светлоста на денот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Зениците на малиот крадец се раширија уште повеќе; престанувајќи полека да бидат слепи, тие ги одлепуваа предметите од мракот сѐ додека не се задржаа на големата и таинствена каса на ќошот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој му ги покажа од мракот своите сетерски уморни очи и воздивна: „Не ви се потсмевам, а адвентистот, таа потајна омраза свртена кон број 9, се замеша: „Не сфаќам зошто би ни се потсмевал овој човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ослободена од илузиите, како сенка побегната од мракот, ќе те чекам зад аголот од твоите мисли.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Ме носи под земји, ме крева Над облаци, ме гори од мрак- До зори, со сласт и пороци Таа река која гори, гори Да ме согори, да ме измами Со жарот, од боговите дарот, Кога сме тажни и осамени Сами од себе заборавени?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Покај сѐ и тоа ќе ти помогне да се вратиш од мракот кон светлината, од немирот, кон мирот во душата; од сатаната кон бога, кон спасение; нема човек безгрешен, па дури и еден ден да живеел на земјата, зашто потекнуваме од грешните Адам и Ева, како што вели Јов, но ако се покае, господ му простува.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Келнерот доплива од мракот и застана до нив. „Чекајте“, им рече суво.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Не, Ханс, тој е пијан.“ „О, он етна свиња“, добродушно се насмеа Германецот враќајќи го револверот во футролата но тој полека од мракот го сврте своето оружје кон него и чу, и виде.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А ѕвездите не гледаа од мракот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Од мракот демнат зелени очи, од мракот машинките стрелаат в нозе, в 'рбет, в чело.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И службеното лице задолжено за самиот влез беше излезено и сега следеше како нивниот раководител и Филип Д., граѓанинот со белата покана, бавно се оддалечуваат од последната саемска зграда кон високото снежно брдо што јасно се одделуваше од мракот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ни нареди да ти ги пренесеме неговите најубави желби, додаде оној, поснискион, и излезе од мракот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Беше полноќ и јас и мајка ми чекавме во собите разделени од мракот, во креветите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Нема да има Турци, Бугари, Срби... - А Грци? - праша некој од мракот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)