од (предл.) - пот (имн.)

Од сичко носат кајмакот од потта цедат го сокот, од сичко носат кајмакот маката нам оставаат!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
— Кај рускиот велиш? — му се обрна патникот на Мита. — Кај него, каде на друго место, — му одговори црниот Мито.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По се изгледаше дека и пајтонџијата сакаше да стигне навреме макар и цркнале коњите уште неиспрегнати, та не го заставаше камшикот ни минута. Со грабаница ја претрчаа света Недела и застанаа пред анот на Мита Црнамара отунати во бела пења, а пајтонџијата сиот гола вода од пот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Неподнослива смрдеа од пот, како несвесно сведоштво за напнатоста на неговиот живот, го следеше насекаде па дури остануваше и зад него, откако тој ќе заминеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зетот Богдан ја поткренал ногата повисоко од невестата, со цврст отсек, му се гледаат белите волнени чораби под ногавиците на бечвите порабени со гајтан; при замавот, дуплите ракави на џамаданот му се поткренале нагоре како крилја од птица; под фесот зафрлен кон тилот му стрчи парче коса како празови лисја влажна од пот; погледот му е свртен кон невестата која ја следи во играта.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Махинално погледнав кон левата рака – по кожата на подлактицата се сјаеја влакната навлажени од пот, но „Nevada“-та не беше на своето место. Зошто?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Какво топло време денес.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се облече, влезе во колибата за да го ѕирне огнот да се одмори малку и да се исуши од потта, па се упати кон добитокот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој го одвиткува писмото извалкано од потта на Оливера и мавта со него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се лепам, се смалувам низ твојата топла кожа со наежени влакненца, лесно навлажена од потта кај рабовите од вешот: - Остани со мене.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не сме итроманци и не кмишиме во ладовина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И ноктите ни се кислосани од пот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Музиката е одамна стивната. Од сето музицирање над Леденото Езеро останало само штрбавото свржење на ветерот кој од потта што извираше на лицата, беше си почнал да навезува бел превез.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ги крена рацете нагоре за да види дали има кругови од пот под мишките, какви што еднаш виде кај една водителка на телевизија. Кај Ема немаше ништо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Надвор беше многу топло.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Стојам и се потам, тук по лицето, секаде сум растучена од потта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некаде беше се подзалепило од потта, од долго носење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се созема човекот. Ама сиот е воден во лицето од солзи и од пот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Жената помина со рака преку челото на мажот сѐ до длабокиот засек во косата и во дланката собра млака влага од пот која веќе истинуваше на него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој гледаше со полузаклопени очи, низ арабеската од железната конструкција на рекламата, бесмислено распната на фонот од вечерното небо; седеше недвижен и замолчен, со жената покрај себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Така ќе поседат молчејќи, сѐ додека над нив не засветкаат ѕвезди, потоа ќе слезат долу, на четвртиот кат. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 122
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)