- Винска амнезија, докторе. И докторите сами си препишуваат терапија за да можат да се откачат од реалноста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Помеѓу брегот на нормалноста и брегот на лудилото не постои мост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ти, што се викаше СОН, ненадејно зграпчен од реалноста и окован во одајата на срцето, запленет од целоста на душата.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
А можеби се оддалечуваме и од реалноста“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„В ред, в ред! Ја сфаќам твојата упорност, Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби тоа беше утеха која го редуцираше целиот свет, го сведе на една точка; можеби тоа беше психолошки механизам со кој мојата машка повредена суета се бранеше од реалноста; но можеби таа опсесија беше, и тоа сега првпат отворено ќе го кажам – остаток од некој мој претходен живот, од некоја моја претходна инкарнација.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
На оној друг брег секое човечко суштество живее во свој сопствен свет, затоа што лудилото настапува кога Јас се откинува од реалноста, раскинувајќи се во себе, и создава своја сопствена не-реалност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Мирот, сеприсутен во зборовите на сите, стана сеотсутен од реалноста во која живееше кога започнаа да гинат луѓе, а нивните имиња, чинови, возраст, семејна состојба стануваа познати за сите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)