Можеби ќе успее да ја извлече од сеќавањето на г. Черингтон со некој соодветен поттик.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Само Полицијата на мислите ќе прочита што напишал тој, пред да го избрише од постоењето и од сеќавањето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа беше лажно сеќавање. Ја оттурна сликата од сеќавањето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еве и сега ми станува од сеќавањето на тоа. Мислам, ми се чини.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На калдрмата од сеќавања ме спрепнуваат празнините од камените коцки кои ги извадив зашто ми ги глочкаа мисливе.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Најлошо беше тоа што при секое сеќавање на сонот наместо да се сеќава на подробности и да го исцели како што планираше, нејзе од сеќавањето ѝ бегаа нови детали.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кружат шишињата со ракија од рака до рака, паѓаат наздравувања, благослови, едно од друго поубави, помладите поздравуваат со сегашен јазик, а старците вадат од сеќавањата некакви стари зборови, па ги везат и ги редат во долги наздравувања, ракијата во шишињата се смалува, а расположението, расте.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тоа никогаш не можеше да го сметне од мислите, од сеќавањето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со првата ноќ пак како во почетокот на патувањето се собирале околу огнови, не како некогаш - да раскажуваат доверливо што било во минатото, со што сакале да ги сокријат грижите за утрешнината, не, не, туку да се отворат загрижени еден пред друг за иднината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сѐ повеќе ги притискала смртта на оние со кои пошле од своето бедно село што се споменувало само во даночната администрација или во беговските тефтери и се мачеле дури и на спиење од сеќавањето за вчерашните восочни лица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
се распали, гори Македонија можеби и отшто ги баталивме утринските молитвени песни отшто ги баталивме и вечерните серенади а додолските песни ги избришавме од сеќавањата од сите носачи на звук (останаа само носачите на зло).
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Сакајќи да се вратиш на
прав пат
да го фатиш редот
Ти кој не си изгубен во масата
на безличното
Ти за когошто
историјата е потрага по
личното
Ти
раскажи ми што си сакал да
избришеш
од сеќавањето
што да прикриеш
трагата да му се сотре
кажи ми што си сакал
да заборавиш
Јас ќе ти кажам какво ти било
минатото.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)