Да ја види човек, пак да ја види. Око да не одврати од неа од убавина!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На образите остатоци од убавината.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од терасата на хотелот „Дуна“ се восхитував од убавините на тврдината на аласите и на Кралскиот дворец, во кој е сместена националната Уметничка галерија на Унгарија, уживав во ладните пијачки и, навикнат на секој чекор во Будимпешта да гледам убав, млад свет, не ме зарадува глетката на терасата која, буквално, беше окупирана од старици, облечени во шарени алишта, та дури смешни, и помислив - остарела Будимпешта.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Треба да се чувате од убавините на овој свет. Тие носат само несреќи, баксузи и малери. ***
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Колку ли само бил воодушевен поетот од убавината на планината, од убавината на полето, од бистрината на езерото за да ги напише бесмртните стихови.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
На сите лица радост, опијанетост од убавината, од средбата, од миризбата на вкусно зготвената манџа во казаните што испарува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Други баби и дедовци немам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Баба ми ги меси најубавите кифлички на светот, а пак, мекици! Чудо од убавина!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Вета, мајка му, восхитена е од убавината на малечката Пелагија, а и од силината што навира во крупниот Доне.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Филмот завршува со слика од неколку патнички коли и автобуси полни со туристи кои го поминуваат мостот кај Кулата и восхитени од убавината на ова божјо катче, се враќаат на југ.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По должината на улицата на која излеговме, низ расцутените редови црвени рози засадени по рабовите на двата тротоара, денот се растураше од убавина.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)