— Ќе не јаде, како лани Масар-бег, и годинава овој пес! — и вели Лесната на дружината откако излегоа откај него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Да не се јавувате откај него? - Не!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Не ви се јавувам откај него! Ви се јавувам за него!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Знаеше дека таа доаѓа кај него откај другиот и оди кај другиот откај него, и веќе не му беше сеедно, и знаеше дека болката не е само во очникот на лавот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога ќе дојдеше пролет, стариот прашуваше: „Кое време е надвор?“ „Пролет, дедо“. Не веруваше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Кога ќе излезеше некој откај него, другите ќе го прашаа: „Жив ли е?“ „Жив“.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Многу нешта што му требале на царот за војската, оделе откај него да купуаат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Со денеска, со утре, беше го теклифил еднаш царот да го стори таинџија за да му дават с¯ што треба за војската, и тоа беше примало, та се сторило таинџија и давало таин токмо една година време, без да посака пари од царот.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Бошко Манев излезе откај него заумен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)