откај (предл.) - тебе (зам.)

„Честити војводо, - почна да чита Бојан откако го скина пликот, - си заминавме откај тебе, од твојата прекрасна планина, но не те забораваме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
— Абре, не ми се поплака, токо од ка се врати откај тебе чупето, не се држи. Море пее, море скока, море шетка, место не го ваќа, ене го, го грабна букарот и крши лејка, по вода отиде, ако беше п'н букарот пресна вода.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)