На шестиот ден од Неделата на омразата, по парадите, говорите, извикувањата, пеењето, транспарентите, постерите, филмовите, восочните фигури, удирањето на тапаните и завивањето на трубите, по тропотот на чизми во марш, чкрипењето на гасениците на тенковите, брчењето на бројните авиони, пукотот на топовите, по шест дена исполнети со сето тоа, кога големиот оргазам наближуваше до својот климакс, а општата омраза спрема Евразија завршуваше во таков делириум што толпата, само да можеше да ги дограби оние две илјади евразиски воени заробеници што требаше да бидат јавно обесени на последниот ден од прославата, без секакво сомнение ќе ги раскинеше на парчиња со сопствени раце - токму во тој момент беше објавено дека Океанија сепак не била во војна со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По шест години, кога малата требаше да добие потврда од матичниот лекар дека е здрава и дека може да оди во забавиште, по целиот пат додека мајка ѝ ја возеше, викаше на цел глас и плачеше, божем ѕрцките ѝ ги вадат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
По шест недели ќе направиш голема молитва и после си слободна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По шест месеци, ме носат во Бутирскаја. Друг затвор, а темницата иста.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По шест - седум пати ме крева ноќе од постела.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И по шест фамилии ќе се менат секоја недела”.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И навистина, дедот Стале го зеде малото Пеце под рака и осумнаесет години го главува момок на манастирот за по шест товари 'рж, две лири пари, опанци и храна да проси по селата за истиот тој свети Илија што му ги прибра нивчињата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
По шест дена и ноќи се слуша: Алма Ата!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)