по (предл.) - врата (имн.)

Му се чинеше дека страшните мечки гребат по вратата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Мир нема селово од него... Постојано му идат пред очи борбите на фронтот и вика, се тркала или со стап удира по вратите од куќите и прозорците и ги крши...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Удираше со тупаница по вратата. Отвори, отвори, пак шушкаше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Паѓа на коленици и во паганска молитва удира со чело по вратата зад која е бездната на минатото, не негова туку на дедо му Осип Крстин.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
ги гледаше Висар на широкиот пат крај езерото испоседнати Ѓупците со разни бакарни садови што ги поправаа, калаисуваа и продаваа, ги гледаше како одат по куќите и бараат нешто за јадење, тропаат по вратите, а луѓето им викаа: „Сиктер, никогаш вас човек не може да ве нахрани; и кога Ѓуптинот го поставиле за цар, тој прашал: А што ќе правам за леб...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Удираше со тупаници по вратата. Отвори, отвори, пак шушкаше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мразеше темница, а изгаснатото светло само да го засилуваше чувството на клаустрофобија кое и онака го имаше. Почна да тропа по вратата.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
„Васј, осамените постојано трагаат по вратата што треба да ги изведе надвор, но таа работа тешко оди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И тој глас извикува: ‘Пушти ме надвор, пушти ме надвор’, и чувствувам дека некој се обидува да се ослободи, удирајќи по вратите на лавиринтот, уривајќи ги мрачните пречки и премини, одекнувајќи и врескајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се чешаат и си молчат. Кај што не можат да се досегнат, се чешаат по вратите, на столовите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И, така, трчаме дома, мачкаме по вратите, по праговите, пред скалите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)