по (предл.) - дијагонала (имн.)

По дијагоналата се наоѓа ангелот молејќи се смирено и бело.”
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Со тој потег ги паѓа очилата на Агата, кои остануваат на земја со едното стакло испукано по дијагонала.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
По „градски“ го л’штеше подот, го мачкаше со маст, го покриваше со теписон од крај до крај, а по „селски“ пушташе черга по дијагонала.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)