по (предл.) - туѓина (имн.)

Талкај по туѓината на Градот, а топол. Не испуштај ја жестината од очите.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
– „Море ние, Силјане, сполај Богу, си поминуваме, туку ти, ти како помина по туѓина, кажи ни некои унерии, елбете тоа, што си видел ти, ние не сме виделе,“ му рекле селаните.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)