Како извор како глечер што под карпата се буди Искачен на лесни нозе а со копита од кремен Облак пенлив што го знае секој камен секој срт А по дното на поилото само еднаш кај ќе згазне растат млади месечини.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Ја пикнав раката до над лактот под карпата, ширејќи ги прстите да дофатам некоја риба.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Како славејот што го чувствува идењето на пролетта под снегојте под карпите под гранките.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Среќа што не беше од високо и што на зарамнинката под карпата стоеше Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А под карпата тесна дупка во која, при првото нурнување напипав опашки на крупни риби. Аха, ве најдов!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)