Се удрил со тупаница по крвавата празнина во устата за да не зареве со грло на млад волк кој не ја проколнува сегашнината туку со сиот бес на својот вид ѝ се заканува на иднината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
2 Темни и молчаливи, не само со секири или вили туку некои и со пушки скриени под колите и некои со кубури и јатагани во длабоките појаси, тие дваесет и осуммина продолжиле по покопот да ги влечат чкртавите двоколки по никакви патишта, оние по кои можеле да минат незабележени, и по беспаќа на кои сенките се кинеле со тајна.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
По неколку месеци царот не бидејќи тука, дошле двајца да се судат: на еднио беше му се ождребила кобилата под колата на другио и тој со колата му го земал ждребето ѓоа колата му го родила.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- И ние имаме кокошки, домаќине, ама пак бабана што има една кокошка, ама јајце као гускуно, со две жолчки.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Џан'м, само ако је клаам в рака јас, да ќе је кажам незе греота - је рекол.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Од каде да помислам дека од сите шеесет и двајца запишани ќе одговарам само јас?
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Кога колата ќе тргне наудолу, кога ќе се скршат сопирачките и под колата да се фрлиш, нема да ја запреш... ќе речеше баба ми. Е, Марко, Марко! Така ти е кога си искрен!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И - ќе го однесе кај директорот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тече водата, се разлева низ стрништата, низ ливадите, низ конопиштата. Џглиботи под колите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)