И како дулците дурлеа и цедеа, така мене ми лекнуваше, низ раката до рамењата, од рамењата до градите, до душата под лажичката, до малото срце под ребрата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Само да го нападам ова црвче што ме нагризува под лажичката.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тој ми се придружи, црн и исфудулен, излокан под лажичката како да е престегнат со ременот или пак умрен од глад.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Беше една празнина под лажичката, што мораше да му поигра, кога се приближуваше вака, па ако сакаше да биде и илјада години ловец.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)