под (предл.) - нога (имн.)

Се провиравме низ шумата надолу тркалајќи камења под нозете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ѓавол да го земе и лисјево што ни шушти под нозете, зашто чичко Петре стопати налутено ни рече да внимаваме и кроце да газиме.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- И уште ноќе, додека под нозете ти тече крак на Вардар а косата ти ја мрсат жалните врби?  - Уште подобро.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сега сенките им се нишаа под нозете, како тревите под брановите во езерото.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Жолтоцрвени лисје кои паѓаат, ги газиш под нозете, нежно со сомилост, се плашиш веќе нема да ги има. До наредната есен.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И видение јасно, светлина силна во умот ми се јави, па се состави мозаикот: ми стана јасно од какви причини го немало Лествичникот на закопот од неговиот татко, и разбрав дека отсуствувал шеесет дни и шеесет ноќи, токму колку што треба за да се потроши под нозете патот до Дамаск и назад, ми стана јасно дека го украл клучот од западната одаја, од рубата на неговиот татко пред овој да се упокои; и дека златниот клуч е умножение, дело на рацете на Амореецот; ми стана јасно дека Лествичникот, откако направил умножение на клучот, го вратил изворниот клуч во одајата на неговиот упокоен татко, и дека од тагата по таткото овој се лишил, само за клуч-близнак од одајата кобна да поседува.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Па син му на Абдула, Елеас, кој - да не чуете лага - в натпревар кога ќе збесни ластовичка беше, без малку да остави трага, в правта под нозете лесни.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Од под нозе ти ги колват трошките, семките, лушпите од овошје.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И реков faleminderit,28 но, не сум сигурен дали добро го изговорив зборот, зашто никој од насобраните ништо не рече, само сомнително мрдаат со глави, молчаливо стојат, со гумените опинци ја копаат и ја бришат земјата од под нозе и ми се чини дека одвај чекаат кога ќе нѐ снема од пред нивните очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во целото тоа време земјата пак силно се потресуваше под нозете.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ако оттука дупка ископаш и во неа влезеш, од другата страна под нозете на децата ќе им излезеш.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И потаму земјата под нозете се стоплуваше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сончевата поплава се повлекуваше пред сенките. Расцутените бадеми на ридот се покриваа со сино-румени одблесоци на свој оган.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако само малку се концентрираше, на сликите можеше да им додаде и звуци и мириси, цела атмосфера: крцкање на летен песок и слатка врелина под нозете, тазе испеглана постелнина, Нивеа, печени тостови со кулен и млечен намаз, здив после ќебапи, куп искористени кондоми и кучешки лаеж.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
А ако успеат да ѝ се спротивстават и нејзе со своите вивнати заби, или ако успеат со нив да го фрлат под нозете барем еден од нив, тогаш знај дека тие толку далеку ќе ја однесат својата рана, што не ќе вреди да се обидуваш ни да ја замислиш таа далечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше задоволен што успеа да им го клоцне од под нозете барем за оваа утрина оној нивни задран начин на размислување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Палејќи ја, помисли ова да се случуваше на негов терен, одамна ќе ја згазеше под нозе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Овде е морето, под нозеве“. Удираа бранови во карпата. Што да се прави?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Овие раце, продуховени од некоја немирна страст да стигнат и да уловат нешто во теснината на оваа глува дупка, се пуштаат се напред, ја влечкаат влажната мека маса и одново, со точноста на механизам, жедно се провираат под нозете и градите на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Некој како да ми ја потргнува земјата, како да ми ја истргува од под нозете. Ме опчекува една широка темница и сум се плеснал на земјата. Крај патот. Во бозјето, во коњскиот пипер, во копривите сум се плеснал.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Така прават само кога им гори под нозете, вели Лазор Ночески, така прават и животните кога се ранети.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Умирајќи без потпир под нозете, ни исплашен ни зачуден од настаните, без причина сонил гроздобер и црвени коњски поила.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ѕвончињата под нозете беа толку густи што му беше неможно да не гази по нив.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Настапи гневно меѓувреме во кое постерите беа искубени од ѕидовите, паролите беа испокинати на парчиња и фрлани под нозе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таквите работи, изгледа, не ја ужаснуваа: не го чувствуваше амбисот што се отвораше под нозете при помислата дека лагите стануваат вистина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја чувствуваше кусата пролетна трева под нозете и нежната сончева светлина врз лицето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Штиците на подот беа дебели, така што не крцкаа премногу под нозете.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се осетив како да го губам тлото под нозете, ми рече тие денови таа, додека разговаравме околу нивните односи.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Огледалото му ги фаќаше тие негови движења - копирајќи го чинејќи сѐ што тој чинеше: седни, стани, шетај, пали цигара, гази ја под нога, фаќај се за глава, налактувај се, гризи ги усните.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Магарето успеа некако да се зачепи со предните нозе на брегот од коритото, напна да излезе, но меката земја му се срона под нозете и тоа пак продолжи да плива по водата надолу кон Методија.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Навлегоа длабоко во гората... Под нозете им шумеа сувите букови лисја.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И твојот лик да не е кој сега би не подучувал како се совладува времето под нозе што ни копа мислата што ни ја јаде и надешта ја гори.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Чувствувам и гледам веќе земјата како ми пука под нозете суви усни во стотни трески.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Како ги раскажувам соништата и кому Клошарите со посвета Предметите по употребата и мислите, Соблекување или почеток на разговорот и другите ненапишани песни одрани налик на волот на Рембрант крвта остава силен впечаток, нели има боја, вкус и позадина нели има свој пулс, своја група, свое месо станува естетски предмет или вода потаен жар се од нив ми гори под нозете.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ми се крши ко суво стаклено цвеќе во раце, под нозе, на срце во мозокот ми удира ме заклучува ко да сум казнета со катанец, од надвор правам сѐ да ме нема можеби така ќе се спасам ќе фатам џенем некаде усвет, некаде кајшто никој не ме знае и нема да му падне на памет да ме оспорува оти такви работи не им паѓаат на ум на нормални луѓе ама овде сѐ е можно овде ние не сме ние светот е превртен наопаку ние газиме по шилци ако нив ги промашиме ќе нагазиме на мина ако неа ја промашиме ќе се фатиме во стапица ако и стапицата ја промашиме ќе удри гром ако и громот нѐ промаши ќе се изедеме еден со друг.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мажот ѝ беше како некоја кожинка фрлена под нозете на арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И веќе не може да се склопчи. Мазно му е под нозете. ЕВТО: Како мене.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Се крши под нозете и со секој изминат чекор станува сѐ позвучен.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На свое чудење, кога стана островото, Мече усети дека под нозете му зашлапа вода, а после малку време и тлото почна да се лулее.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ако размислувам без предрасуди, не знам, Мирза, дали не е подобро во државата да има повеќе вери.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вашата појдовна точка беше злоуботребата на слободата и сега ве наоѓам под нозете на деспотот. Алексис Де Токвил (Alexis de Tocqueville), За демократијата во Америка, 1835 Margina #32-33 [1996] | okno.mk 89
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
УЗБЕК НА МИРЗА ВО ИСФАХАН
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Под нозете го чувствував дното што не беше песочно како она на морињата, туку меко и лигаво.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ти забучил некој воздушен притисок и туку ти олцнала земјата под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сама сум си ја подгазила главата и сама ќе си ја вадам од под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај Англичаните нема жива душа: и тие го фатиле патот под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И, туку наеднаш, нешто ми ја истрга земјата од под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
од секаде ги бркаат домородците, а ако излезеш еднаш, враќање нема, си фрлил камен зад себе, оние што се инаетат ги клукаат со сол, а вода не им даваат, ги полнат со рицинус, со струја и со спици, со киселини и со куршуми, со гол газ на гол мраз им го бришат паметењето, да немаш родно место, да не спаѓаш никаде, склучува договори и со Бугарија и оттаму си ги зема Грците, а Македонците ги брка во Бугарија, секаде ги поттурнуваат, им ја истргуваат земјата од под нозете, на ненадејно ги фаќаат; жените велат: не ни чинат мажите затоа е вака, а никако не си и никако не е; секоја година нов ветер, нова вејавица,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Клечките ѝ беа истурени под нозете, до кантичето со бензин.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И земјата ми гори под нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мене ми тргна тлото под нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си ја гледаме косата како ни паѓа во отсечени перчиња по рамената, по колената, под нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се врвчи колоната, џглиба водата, крцкаат сувите гранчиња под нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)