Овде се држеше настрана од нивните цркви, од нивните културно-уметнички друштва, од проширените семејства кои на игранки какви што во Југославија веќе одамна немаше дури ни по селата, застанати со пиво под сликите на Гоце Делчев, бараа мажи за своите грди дебели ќерки со по две имиња и паѓаа во делириум на секоја песна што ги потсетуваше на стариот крај.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Под сликата пишува нешто, а Сашо знае дека во напишаното се кажува зошто на мечката ѝ е преврзана муцката, но тој уште не знае да чита.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А под сликата стоеше нејзиното име: Periplaneta orientalis L. Ces repugnants insectes ne sont que trop com- muns dans les magasins, entrepots, boulangeries, brasseries, restaurants, dans la cale des navires, etc. почнува тој текст.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Еве, од овде си ја подаде муцката онаа гадотија“, рече таа и ја ритна ламперијата веднаш под сликата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)