До Балканските војни, првата и втората, Сојузничката против Турците и Меѓусојузничката, кога Србија и Грција стапија во сојуз против Бугарија и до крајот на првата Голема војна, светската, на местово на денешниве ливади под шумата се простираа надалеку прочуени лозја. Но војските и филоксерата ги уништија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се искачивме на една падинка во прнарот под шумата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Од 1976 година Водно е прогласено за парк-шума: 3723 хектари е веќе под шума, но останува уште 20 посто за пошумување.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)