Покрај него стоеа уште тројца службеници на општината, сите со црни чадори во рацете, а нешто потаму и настојникот на митрополијата и неколку свештеници со развеани бради и раса, и камилавки кои како по наредба ги придржуваа на главите секогаш кога ветрот ќе дувнеше позасилено и ќе однесеше нов навев на солен воздух кон главниот град на Закинтос.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тие расштимани звуци навидум внесуваа живост во депресивната атмосфера од третата окупациска зима на островот. Лука Карер шеташе вдолж молот и досадувајќи се, со врвот на големиот црн чадор со дрвена дршка, ги допираше металните бочи на пристаништето.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дека ќе стражари ноќите во куќата, над празните кревети на двата сина, и посебно над нејзиниот неспокоен сон, кога таа конечно ќе заспие од умор и растечки неспокој. „Мислат, тато“, конечно му одговара Нина седнувајќи покрај него во суката.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Поминав покрај него без да го погледнам и без збор да прозборам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Покрај него стоеше Митре намрштен, нешто го давеше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А сега домарот пред него гласно размислуваше дали гостинот што слика ќе остане две - три недели, или цел месец па и два, и како да си помине тој, па и домарот покрај него, само со манастирски грав, еднаш во седмицата зелник од селото, па и некое јагне ако се згоди празник, да не ги сметаме тука: домашниот леб што го месеше и го печеше невестата во селото двапати неделно, биеното сирење на маша над мангал, низите суви пиперки и солени циронки, како и бинлаците вино и ракија дарувани на манастирот од останати верници, за светците не за грешниците.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Славчо не разбра што му рече жабокот, па затоа протрча покрај него како да не го ни видел.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Потоа повторно одиме еден зад друг сѐ до моментот кога Даскалов успорува за да се израмни со мене.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сѐ ми се причинува дека гледам покрај него. Но и во тоа не сум сигурен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го гледав како заспива и посакував да легнам покрај него, а останував да седам во аголот на собата, со книга во скутот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Му имав речено дека читам додека тој спие, а всушност минував часови загледана во неговиот лик.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Секогаш кога ќе запееше преку радиото дотичниот пејач, татко застануваше на среде собата, бараше јас да сум покрај него застанат простум. Слушавме.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Сакал духовно да ме згрижи, па го правел она што можел - бараше да бидам покрај него додека траеше радио концертот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Особено кога станува збор за преносот на реалии од еден јазик (и пошироко, култура) во друг, што секогаш претставува процес на загуба на определен дел од информацијата и од смислата, стилистиката и т. н.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
( - А што е воопшто, тоа сатира? - ја праша Преведувачот Помошничката, која си лежеше покрај него. 212 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Невидлив меч му го пресече телото, како кога ќе видеше на огласната табла на факултет дека не го положил испитот или како кога некоја девојка која му се допаѓаше ќе поминеше покрај него гушната со некој дечко.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Таки беше висок, строен маж и неговиот соговорник делуваше ситно покрај него.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Џулија се преврте сонливо покрај него, промрморувајќи нешто што можеше да биде „Што ти е?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сѐ што правеа тие беше да ја одржуваат во него вербата, или надежта, дека и други покрај него се непријатели на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше на оддалеченост од светлосни години, но О'Брајан сѐ уште стоеше покрај него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во текот на сите сослушувања, иако никогаш не го виде, имаше чувство дека О'Брајан е покрај него, само надвор од неговото видно поле.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Изразено со зборови, тоа звучеше разумно: а кога ги набљудуваше човечките суштества што поминуваа покрај него по тротоарот, тоа стануваше чин на вера.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Покрај него, на миндерот, стоеше разотворена книга со стихови, а малку потаму, скоро поттурнати, еден арапски ут и една тамбура.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Пред заспивање чекаше да се огласи и јатси намази и дури тогаш заспиваше и самиот, и ова му стануваше, без да мисли, некој нов ред за денот и редот во куќата, и зашто со таквите знаења некако се извишуваше над сите неуки, а најмногу над Тодора која спиеше покрај него, гровната како насукана гемија.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
За „спаијата" се донесе едно ведро млеко од десет оки, се напоруча тој и сите покрај него, а протуѓерот Злате и гавазот Ариф го кутнаа бравот за ручек.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На тие зборови и друзи Силјанови што им ги велел на другарите, тие уште повеќе го насрчувале да јаде најслатки работи, чунки покрај него и тие јаделе и пиеле.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Впрочем, најдобро е секој да си ја брка својата работа и да не му обраќа внимание на оној, другион, како да ми нашепна натрапникот додека поминував покрај него.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А можеби ме имаше и замразено поради работата што мораше да ја извршува изложувајќи се на сите оние неволи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Излегов и седнав покрај него.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Стотини коли, коли во редици од километри и километри пролетуваа покрај него.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Извесно време од денот го минував седејќи покрај него.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Нашиот семеен лекар го подгледнуваше повремено за да види дали е сè во ред. Тој имаше душевна мака.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Дури и како да правеше и некои движење за да ѝ стори пат на карпата да помине покрај него!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А и татко ти, иако го викнаа за сведок, не можеше со сигурност да потврди и да објасни кој бил човекот што поминал покрај него а со кого легнала кутрата Босилка во таа нејзина единствена ноќ и со единствениот нејзин случај на платена љубов.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Забележа? Забележа што рече?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Сите ние, кои бевме покрај него, го тешевме, а еден дури и му вети: - Немој многу да се секираш, пријателе.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во сивкавиот полумрак близу до неа поминува носилката со ранетиот без раце и покрај него уште еден маж, со очи вковани в земја. Тешко се движи на патерици.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Поминувајќи покрај него, Мече го погледна ѓаволесто и замавна како да ќе го удри со лакт во слабини, а кога тој уплашено се изви на страна, Мече се исмеа слатко и потрча по Белича, кој што беше изминал подалеку по патот за бригадниот логор.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)