МИ СЕ СЛУЧУВА, добри мои читатели, кога поминувам покрај некое училиште, да видам во кантите за отпадоци, а и покрај нив полно фрлени лепчиња! Убави, бели, свежи лепчиња!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
А снегот си паѓа. И гледаш војници, застанале покрај некој камен, крај некој шип и се греат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Замислете си: одите на театар, застанувате покрај некој семкар и барате да ви даде фишек со семки.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)