- Нашите мисли немаат навика да се валкаат по јазикот, да се спровираат помеѓу забите.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Таа престана да си се замислува во исштиркана памучна униформа со стетоскоп околу вратот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Наместо да се обиде да дојде до некоја информација што ќе содржи или барем ќе наслути некаков излез тој по втор пат ги исцедува помеѓу забите истите веќе искажани констатации: дека Загорка минатата ноќ не ја поминала во нејзината постела и дека за жал не е пронајдена нигде во кругот на болницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Сега сакаше да пуши трева и хашиш и опиум и низ прозорецот да зјапа кон Алкатраз.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Медицинското училиште стана бледо и далечно, како месечина која можеш да си ја ставиш помеѓу забите и да ја проголташ.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секој нејзин збор беше проследен со писклив потсмев што Самоников одвај го задржуваше помеѓу забите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)