Помеѓу неговите краци, помеѓу Горник и Зедница, среде столетни дабови и ореови дрвја, со прочуени бунари за питка вода, се тетоши Загориче, или уште како што ја викаат малечката и населена заветрина - Дупка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На Горник, горе на Рамни, се најдува главата на селските чешми, црквата и селските гробишта, додека Зедница - тоа е мал и сув рид кој некогаш морал да се вика Изедница или Заедница, но испраѓањето на и-то или а-то што е тенденција во пелагодниските говори за скусување на зборот, го добил името Зедница.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Детето исписка стегнато помеѓу неговите и градите на жената.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сукњата е тука, опашана преку слабините, и го покрива до потколениците.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но, материјалот на сукњата е ретко ткаен и нешто се подназира помеѓу неговите нозе.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А тоа ау ау се јавува само помеѓу неговите прашања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Паметам: еден од чуварите, веројатно со добра намера, ми рече: „Овде молчењето е на цена.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Постојано имај на ум дека молчењето е правило што мора да се почитува“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Оваа напомена ме прави внимателен и подозрив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Најпосле, никој – барем ниту еден геј-маж – што го слушнал Дејвид Даниелс како пее или кој преслушал снимка од него како пее романтични песни компонирани за сопран, не би можел да не наѕре некаква врска помеѓу неговото усвојување на женскиот гласовен репертоар и настраниот облик на емоционалниот живот што честопати изгледа дека ја придружува хомосексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Фактот дека Даниелс бил геј-исполнител уште пред да стане професионален контратенор или дека покажал јавен геј-идентитет со тоа што станал контратенор, воопшто не дава никакви информации за некакваси можна поврзаност помеѓу неговиот глас, неговата изведба и неговото гејство, а не фрла ниту некаква светлина врз поврзаноста помеѓу музикалноста и сексуалноста.110
Пеењето женски гласовен репертоар, најпосле, не е нималку поиндикативно за Даниелсовиот субјективитет отколку играњето кошарка: и едното и другото се само забавни активности што на крајот не ни кажуваат ништо за поединецот што учествува во нив.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не велам судбински или нешто слично бидејќи Пеперутката не беше по зборовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој никогаш не спомна некаква врска помеѓу неговиот чин на распопување и постапката на попадиката која го беше напуштила не само него, туку и непораснатата ќерка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дали во сите овие размисли согледував сличности помеѓу неговите постапки и однесувањето на Загорка Пеперутката што ќе ги откријам подоцна?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дерида одговара сугерирајќи дека разликата помеѓу неговата теорија на преведувањето и онаа на Хајдегер е тоа што Хајдегер претполага некој вид “пра-изворна невиност”, едно недопрено “јадро”, кое иако прекриено, заборавено и погрешно преведено од страна на Грците, е сепак претпоставено како постоечко.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Половина век Амди Сербез го почитуваше усниот договор помеѓу неговиот татко и таткото на дедо ти.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И неочекувано откривам како во мојата замисла Виктор наеднаш ѝ приоѓа, како со еден зафат на раката ѝ го откинува десниот ракав, а потоа секавично неговата рака повторно се крева и сета десна половина од фустанот останува згмечена помеѓу неговите прсти.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)