4.7 А света ми е мислата Во ова самување Пред себеси.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Светот ќе го понесам во фенер од светулка, На крилат коњ ќе го пренесам цело време За да застанам пред себеси И да речам: Би небичас А се беше Бреме Бреме Бреме.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Одговори Откако засекогаш го избриша она што го запишал во песокот пред себеси го прашаа што напишал а Исус им одговорил: јас ништо ниту запишав - ниту избришав!
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И единствена вистина е сето ова, единствена жива вистина чекори меѓу вас како виор и како ноќта што е мрачна наметка на мојот порив.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
- Што сакате? - праша таа, како да виде непознат, туѓ човек пред себеси и расеано гледа преку мене.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Крај огинот останаа само Аргир и Веле. Обземени од своите мисли, тие и двајцата долго стоеја загледани пред себеси, без да проговорат или да кренат очи да се погледнат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ако барам пред себеси оправдување, го имам: ја прифатив играта од немајкаде.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Старецот молкна. Гледаше замислен пред себеси и на Бојана му се чинеше дека во себе тој уште разговара, дека нурка во своите сеќавања длабоки повеќе од седумдесет години.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- И јас! – признав. – Па, што дека – си реков – Игбал вели дека зависта и љубомората се природни појави и дека треба да се признаат пред себеси.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А, оваа Мила – си размислував, види ја ти неа – поискрена е од мене.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Уште си стои заделен и гледа некаде надолу, ко над некоја бездна пред себеси.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да бидеш ти и да бидеш сам и да се најдеш пред себеси еден нов ти. И да се почувствуваш и самиот пред себе си нов.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И биди искрен, не заборавај. Најпрво пред себеси.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ќе подугаснеш малку и пак почнуваш да прашиш. Ја подберуваш нивата пред себеси и ја поштиш покрај секое коренче од пченката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Витомир одново потфрла камчиња пред себеси.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
После само заграбува камчиња, си потфрла пред себеси.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)