пред (предл.) - нога (имн.)

Истото се покажа и со другите гости, што беа го оставиле оружјето кај што ќе спијат, та од сите шестина само заптијата го сопаша револверот — алтипатлакот и му го фрли на Толета пред нозе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Рада и Ивона држејќи се рака под рака, одејќи нога пред нога, стасаа на меѓуградската автобуска станица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Главата му е толку обесена на претенкиот врат што чиниш сега ќе му се истркала пред нозе.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Трчаше бикот кон кожарата и со таква сила удир со роговите во ѕидот што тој пукна и се свалка пред нозете, како да не беше од камен ѕидан и со години печен, туку како да е детска реденица, лефтерна сувоѕидица.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
За време на кино проекциите во салите масовно се грицкало семки и слични нешта, а лушпите ги плукале пред нозете или во тилот на оние што седеле пред нив, се разбира, ако за истите не располагале со податоци кои ги откриваат како активни членови на боксерски клуб со назив „Младост“ или на борачки со назив „Балканец“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ме следеа и чекаа - бесмислица! - да ме стапнат со атентаторска бомба в пазуви, со тајни материјали од онаа букурешка седница на која беше донесена Резолуцијата, со докази поради кои главата, сама од себе, ти паѓа пред нозе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ни бројката. Можеше да ја откопча футролата и да им го фрли пред нозе револверот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Го поздравија бегот со темане и Марин Крусиќ, кој веднаш се претстави, ја грабна и кошницата од рацете на Сандри, и двете ги положи пред нозете на бегот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Го водиме, а тој паѓа, речиси ни легнува пред нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си гледа само пред нозете и вјаса.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше загледан напред, а кога се гледа таму не можат да бидат забележени сите оние работи, што ти се препкаат пред нозете.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Удри гром над главите створи пукнатина, белите скалила што беа спуштени, застанаа пред нозете на Дедо Мраз.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ќе се вратам и, ќе ги подземам и пак им бегам напред, глава не покревам. Само гледам пред нозете, пред прстите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога ќе врвеше низ дворот, или кога ќе одеше по патот во полето на работа, ја гмечеше бесно секоја бубачка што ќе ѝ излезеше пред нозете.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)