со (предл.) - грав (имн.)

Беа полни со грав, леблебија, суво месо, пастрма, секакви дребулии и - со шишиња ракија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
ФИДАН: (Донесува тава со грав). Ајде, да вечераме!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Дафино вино, еј!... (Другите прифаќаат). Дафино вино, еј! црвено вино, еј! Момчето ти е заспало на Кара-камен планина.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Иако неговите соседи го сметале за мрднат, таков некаков ти бил - молчалив и спечен, грст иловица со душа, му носеле јадење, некој чорба со зеленчук, некој пастрмка со грав.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во огништето крчкаше грнето со грав. Среде соба, на земјениот под, под вршник се печеше леб.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
На пирустија клала грне со грав, кромид и пиперка, полека да се вари.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Така занесено вареше, клокоти стриче Секуле, чиниш грнче со грав, толку беше занесно што нѐ понесе и нас.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Месо од дрвца со грав од камчиња, - вели сериозно Лидија.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- На горниот крај од огништето, меѓу два камења, вареше грнче со грав.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сватовите донесоа тепсии со ориз, со грав, со компири - пупа. Со скала да се качуваш на нив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)